بیماری پرخوری عصبی یا بولیما چیست

مشکل پرخوری عصبی یا بولیما چیست ؟ چه عواملی دارد؟ راه حل مقابله با این مشکل چیست؟

پرخوری عصبی یا بولیما

‏پرخوری عصبی یک اختلال خوردن است که با پرخوری و به دنبال آن پاکسازی یا استفراغ مشخص می شود. پرخوری عصبی شکل شدیدتر پرخوری عصبی است که شامل پرخوری اجباری، پاکسازی و استفراغ و همچنین ورزش بیش از حد، محرومیت از خواب و ناراحتی عاطفی است.تصور می شود که پرخوری عصبی و پرخوری عصبی ناشی از ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی هستند. برخی از مطالعات نشان می‌دهند که ارتباطی با ژن‌های خاصی وجود دارد، در حالی که برخی دیگر نشان می‌دهند که این اختلالات ممکن است در افرادی با سابقه تروما یا مشکلات سلامت روان شایع‌تر باشد.

پرخوری عصبی می تواند منجر به طیف وسیعی از علائم، از جمله کاهش وزن بیش از حد، افزایش اشتها، پرخوری، پاکسازی و استفراغ شود. در موارد شدید، افراد ممکن است ورزش بیش از حد، محرومیت از خواب و ناراحتی عاطفی را نیز تجربه کنند.

گزینه های درمانی مختلفی برای پرخوری عصبی و پرخوری عصبی در دسترس است، از جمله درمان شناختی-رفتاری (CBT)، دارو، و اصلاح شیوه زندگی. CBT می تواند به افراد کمک کند عادات غذایی غیر مفید را شناسایی و تغییر دهند، در حالی که دارو می تواند به مدیریت علائم کمک کند. اصلاح سبک زندگی مانند ورزش منظم و رژیم غذایی متعادل نیز می تواند مفید باشد.

تلاش های پیشگیری برای پرخوری عصبی و پرخوری عصبی می تواند شامل مداخله زودهنگام، آموزش و حمایت از افراد در معرض خطر باشد. این می تواند به جلوگیری از ایجاد این اختلالات و ترویج عادات غذایی سالم کمک کند.

با آخرین تحقیقات و درمان های پرخوری عصبی و پرخوری عصبی به روز باشید. این کمک می کند تا اطمینان حاصل شود که افراد به موثرترین و به روزترین گزینه های مراقبت دسترسی دارند.

‏به یاد داشته باشید که پرخوری عصبی و پرخوری عصبی شرایط جدی سلامت روان هستند که نیاز به کمک حرفه ای دارند. به دنبال درمان و حمایت از ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی برای مدیریت موثر این اختلالات ضروری است.

ویژگی های شاخص افرادی که دچار پرخوری عصبی یا بولیمیا هستند چیست؟

‌‏افرادی که از پرخوری عصبی یا پرخوری عصبی بهره می برند، عموماً دارای خصوصیاتی هستند که در زیر به آنها اشاره می کنیم:

‌‏1. پرخوری و پاکسازی بیش از حد: افرادی که از پرخوری عصبی بهره می برند، عادت به خوردن مواد غذایی بیش از حد و پاکسازی بیشتری از آنچه که نیاز دارند دارند.

‌‏2. ناراحتی عاطفی: افرادی که از پرخوری عصبی بهره می برند، ممکن است ناراحتی عاطفی و یا احساساتی مانند افسردگی، غم، یا نگرانی را تجربه کنند.

‌‏3. محرومیت از خواب: افرادی که از پرخوری عصبی بهره می برند، ممکن است محرومیت از خواب و یا ناتوانی در ایستادن در طول روز را تجربه کنند.

‌‏4. ورزش بیش از حد: افرادی که از پرخوری عصبی بهره می برند، ممکن است ورزش بیش از حد و یا ناتوانی در ورزش را تجربه کنند.

‌‏5. کاهش وزن بیش از حد: افرادی که از پرخوری عصبی بهره می برند، ممکن است وزن خود را بیش از حد کاهش دهند.

‌‏6. علائم مشابه بیماری های دیگر: افرادی که از پرخوری عصبی بهره می برند، ممکن است علائم مشابه بیماری های دیگری مانند سرطان، سیستم گوارش، یا مشکلات قلبی را نیز تجربه کنند.

‌‏7. عادات غذایی غیرمعمول: افرادی که از پرخوری عصبی بهره می برند، ممکن است عادات غذایی غیرمعمولی داشته باشند، مانند خوردن مواد غذاییی که نمی پسندند، یا خوردن مواد غذاییی که برایشان غیرمنطقی است.

‌‏8. ناتوانی در کنترل عادات: افرادی که از پرخوری عصبی بهره می برند، ممکن است ناتوانی داشته باشند عادات خود را کنترل کنند، مانند خوردن مواد غذاییی که نمی توانند تحمل کنند.

‌‏9. تغییرات رفتاری: افرادی که از پرخوری عصبی بهره می برند، ممکن است تغییرات رفتاری مانند تغییرات در رفتار خود، یا ناتوانی در انجام وظایف روزمره را تجربه کنند.

‌‏10. نیاز به کمک: افرادی که از پرخوری عصبی بهره می برند، ممکن است نیاز به کمک دیگران داشته باشند، مانند پزشکان، پرورشگاه ها، یا افرادی که در محیط خانوادگی زندگی می کنند.

این لیست تنها چندی از خصوصیاتی است که افرادی که از پرخوری عصبی بهره می برند، ممکن است داشته باشند. هر افرادی با این اختلالات ممکن است متفاوت باشند و نیاز به کمک و پیشگیری دارند.

علت های پرخوری عصبی

علت های پرخوری عصبی

‌‏علل پرخوری عصبی و پرخوری عصبی به عنوان یک اختلال روانی، ممکن است به علت ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی باشد. در این بخش، به بررسی عللی که ممکن است باعث پدیده پرخوری عصبی شود، پرداخته می شود:

‌‏1. عوامل ژنتیکی: ژن‌های خاصی در محیط گردشگری انسانی که به عنوان فیتوکانتورها شناخته می شوند، ممکن است برای تولید عواملی که در پرخوری عصبی و پرخوری عصبی مؤثر هستند، کار کنند. برخی از این ژن‌ها عبارتند از ژن‌هایی که در محیط گردشگری انسانی به عنوان فیتوکانتورهایی که برای تولید آنتی‌اکسیدان‌هایی که مسیرهای عصبی را مسدود می کنند، کار می کنند، مؤثر هستند. همچنین، ژن‌هایی که در محیط گردشگری انسانی به عنوان فیتوکانتورهایی که برای تولید سرویس‌هایی که مسیرهای عصبی را تقویت می کنند، کار می کنند، نیز ممکن است برای پرخوری عصبی و پرخوری عصبی مؤثر باشند.

‌‏2. عوامل محیطی: عوامل محیطی مانند فقر، محرومیت، و ناباروری می توانند برای پدیده پرخوری عصبی و پرخوری عصبی مؤثر باشند. برخی از این عوامل می توانند باعث شده که افرادی که به محیط‌هایی که دارای مشکلاتی هستند، مانند خانه‌هایی که دارای محدودیت‌هایی هستند، وارد شوند، عادات غذایی غیرمعمولی و پرخوری را تجربه کنند. همچنین، عوامل محیطی مانند تحصیلات پایین، مشکلات روانی، و تجربه‌های جنسی ناامیدکننده می توانند باعث شده که افرادی که به محیط‌هایی که دارای مشکلاتی هستند، مانند خانه‌هایی که دارای محدودیت‌هایی هستند، وارد شوند، عادات غذایی غیرمعمولی و پرخوری را تجربه کنند.

‌‏3. سابقه تروما: سابقه تروما، مانند ترومای استخوانی، می تواند باعث شود که افرادی که به محیط‌هایی که دارای مشکلاتی هستند، مانند خانه‌هایی که دارای محدودیت‌هایی هستند، وارد شوند، عادات غذایی غیرمعمولی و پرخوری را تجربه کنند.

‌‏4. مشکلات روانی: مشکلات روانی مانند اضطراب، افسردگی، و نگرانی می توانند باعث شود که افرادی که به محیط‌هایی که دارای مشکلاتی هستند، مانند خانه‌هایی که دارای محدودیت‌هایی هستند، وارد شوند، عادات غذایی غیرمعمولی و پرخوری را تجربه کنند.

‌‏5. تجربه‌های جنسی ناامیدکننده: تجربه‌های جنسی ناامیدکننده مانند آزار جنسی، ترافیک، و جنسیت ناپذیری می توانند باعث شود که افرادی که به محیط‌هایی که دارای مشکلاتی هستند، مانند خانه‌هایی که دارای محدودیت‌هایی هستند، وارد شوند، عادات غذایی غیرمعمولی و پرخوری را تجربه کنند.

‌‏6. عوامل اجتماعی و فرهنگی: عوامل اجتماعی و فرهنگی مانند نظم غذایی، نظم ورزشی، و نظم خانه‌ای می توانند باعث شود که افرادی که به محیط‌هایی که دارای مشکلاتی هستند، مانند خانه‌هایی که دارای محدودیت‌هایی هستند، وارد شوند، عادات غذایی غیرمعمولی و پرخوری را تجربه کنند.

‌‏7. عوامل فردی: عوامل فردی مانند سلامت جسمی، وضعیت روحی، و تجربه‌های زندگی می توانند باعث شود که افرادی که به محیط‌هایی که دارای مشکلاتی هستند، مانند خانه‌هایی که دارای محدودیت‌هایی هستند، وارد شوند، عادات غذایی غیرمعمولی و پرخوری را تجربه کنند.

علل پرخوری عصبی و پرخوری عصبی به عنوان یک اختلال روانی، ممکن است به علت ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی باشد. هر افرادی با این اختلالات ممکن است متفاوت باشند و نیاز به کمک و پیشگیری دارند. درمان پرخوری عصبی و پرخوری عصبی نیز به عنوان یکی از مهمترین مسائل درمانی در زمینه روانشناسی، به عنوان مشکلاتی که با درمان شناختی-رفتاری (CBT) و داروهایی که برای کنترل علائم مفید هستند، مورد بررسی قرار می گیرند.

چه کسانی در خطر ابتلا به پرخوری عصبی هستند؟

‌‌‏افرادی که در معرض ریسک برای پرخوری عصبی و پرخوری عصبی هستند، عموماً شامل افرادی هستند که به علت عواملی مانند عوامل ژنتیکی، محیطی، و فردی، ممکن است عادات غذایی غیرمعمولی و پرخوری را تجربه کنند. در این بخش، به بررسی افرادی که در معرض ریسک برای پرخوری عصبی و پرخوری عصبی هستند، پرداخته می شود:

‌‌‏1. افرادی که در محیط‌هایی زندگی می کنند که دارای مشکلاتی هستند: افرادی که در محیط‌هایی زندگی می کنند که دارای فقر، محرومیت، و ناباروری هستند، ممکن است عادات غذایی غیرمعمولی و پرخوری را تجربه کنند. همچنین، افرادی که در محیط‌هایی زندگی می کنند که دارای مشکلاتی هستند، مانند خانه‌هایی که دارای محدودیت‌هایی هستند، و محیط‌هایی که دارای مشکلاتی هستند، مانند محله‌هایی که دارای مشکلاتی هستند، ممکن است عادات غذایی غیرمعمولی و پرخوری را تجربه کنند.

‌‌‏2. افرادی که دارای مشکلات روانی هستند: افرادی که دارای مشکلات روانی هستند، مانند اضطراب، افسردگی، و نگرانی، ممکن است عادات غذایی غیرمعمولی و پرخوری را تجربه کنند. همچنین، افرادی که دارای مشکلات روانی هستند، مانند ترومای استخوانی، ممکن است عادات غذایی غیرمعمولی و پرخوری را تجربه کنند.

‌‌‏3. افرادی که دارای تجربه‌های جنسی ناامیدکننده هستند: افرادی که دارای تجربه‌های جنسی ناامیدکننده هستند، مانند آزار جنسی، ترافیک، و جنسیت ناپذیری، ممکن است عادات غذایی غیرمعمولی و پرخوری را تجربه کنند. همچنین، افرادی که دارای تجربه‌های جنسی ناامیدکننده هستند، مانند تجربه‌هایی که با مشکلاتی همراه هستند، مانند تجربه‌هایی که با مشکلاتی همراه هستند، ممکن است عادات غذایی غیرمعمولی و پرخوری را تجربه کنند.

‌‌‏4. افرادی که دارای عوامل ژنتیکی هستند: افرادی که دارای عوامل ژنتیکی هستند، مانند ژن‌هایی که در محیط گردشگری انسانی به عنوان فیتوکانتورهایی که برای تولید عواملی که در پرخوری عصبی و پرخوری عصبی مؤثر هستند، کار می کنند، ممکن است عادات غذایی غیرمعمولی و پرخوری را تجربه کنند.

‌‌‏به یاد داشته باشید که افرادی که در معرض ریسک برای پرخوری عصبی و پرخوری عصبی هستند، عموماً شامل افرادی هستند که به علت عواملی مانند عوامل ژنتیکی، محیطی، و فردی، ممکن است عادات غذایی غیرمعمولی و پرخوری را تجربه کنند. درمان پرخوری عصبی و پرخوری عصبی نیز به عنوان یکی از مهمترین مسائل درمانی در زمینه روانشناسی، به عنوان مشکلاتی که با درمان شناختی-رفتاری (CBT) و داروهایی که برای کنترل علائم مفید هستند، مورد بررسی قرار می گیرند.

عواقب جدی پرخوری عصبی

عواقب جدی پرخوری عصبی

‌‌‏پرخوری عصبی و پرخوری عصبی، به عنوان یکی از مشکلات روانی و جسمی، دارای عوارض و مواردی است که می تواند برای افرادی که با این اختلالات مواجه هستند، مؤثر باشد. در این بخش، به بررسی عوارض و مواردی که با پرخوری عصبی و پرخوری عصبی همراه هستند، پرداخته می شود:

‌‌‌‏عوارض روانی:

‌‌‌‏1. اضطراب و نگرانی: پرخوری عصبی و پرخوری عصبی، ممکن است برای افرادی که با این اختلالات مواجه هستند، عوارضی مانند اضطراب و نگرانی ایجاد کند. افرادی که با پرخوری عصبی و پرخوری عصبی مواجه می شوند، ممکن است بیشتر به مشکلاتی مانند اضطراب، نگرانی، و تردید در مورد خود فکر کنند.

‌‌‌‏2. تردید و تنهایی: پرخوری عصبی و پرخوری عصبی، ممکن است برای افرادی که با این اختلالات مواجه هستند، عوارضی مانند تردید و تنهایی ایجاد کند. افرادی که با پرخوری عصبی و پرخوری عصبی مواجه می شوند، ممکن است بیشتر به مشکلاتی مانند تردید در مورد خود، تنهایی، و تنها بودن فکر کنند.

‌‌‌‏3. استرس و ترس: پرخوری عصبی و پرخوری عصبی، ممکن است برای افرادی که با این اختلالات مواجه هستند، عوارضی مانند استرس و ترس ایجاد کند. افرادی که با پرخوری عصبی و پرخوری عصبی مواجه می شوند، ممکن است بیشتر به مشکلاتی مانند استرس و ترس فکر کنند.

‌‌‌‏4. مشکلات روانی دیگر: پرخوری عصبی و پرخوری عصبی، ممکن است برای افرادی که با این اختلالات مواجه هستند، عوارضی مانند مشکلاتی مانند آلزایم، پوست پرخور، و مشکلاتی که با مشکلاتی مانند پوست پرخور، همراه هستند، ایجاد کند.

‌‌‌‏عوارض جسمی:

‌‌‌‏1. وزن بیش از حد: پرخوری عصبی و پرخوری عصبی، ممکن است برای افرادی که با این اختلالات مواجه هستند، عوارضی مانند وزن بیش از حد ایجاد کند. افرادی که با پرخوری عصبی و پرخوری عصبی مواجه می شوند، ممکن است بیشتر به مشکلاتی مانند وزن بیش از حد، وزن کم، و مشکلاتی که با مشکلاتی مانند وزن بیش از حد، همراه هستند، فکر کنند.

‌‌‌‏2. مشکلات پوستی: پرخوری عصبی و پرخوری عصبی، ممکن است برای افرادی که با این اختلالات مواجه هستند، عوارضی مانند مشکلاتی مانند پوست پرخور، و مشکلاتی که با مشکلاتی مانند پوست پرخور، همراه هستند، ایجاد کند. افرادی که با پرخوری عصبی و پرخوری عصبی مواجه می شوند، ممکن است بیشتر به مشکلاتی مانند پوست پرخور، وزن کم، و مشکلاتی که با مشکلاتی مانند پوست پرخور، همراه هستند، فکر کنند.

‌‌‌‏3. مشکلات سلامتی دیگر: پرخوری عصبی و پرخوری عصبی، ممکن است برای افرادی که با این اختلالات مواجه هستند، عوارضی مانند مشکلاتی مانند سرطان، و مشکلاتی که با مشکلاتی مانند سرطان، همراه هستند، ایجاد کند.

‌‌‌‏مواردی که با پرخوری عصبی و پرخوری عصبی همراه هستند، ممکن است برای افرادی که با این اختلالات مواجه هستند، عوارضی مانند مشکلاتی مانند استرس، نگرانی، و تردید در مورد خود، وزن بیش از حد، و مشکلاتی که با مشکلاتی مانند وزن بیش از حد، همراه هستند، ایجاد کند. همچنین، مشکلاتی که با مشکلاتی مانند پوست پرخور، و مشکلاتی که با مشکلاتی مانند سرطان، همراه هستند، ممکن است برای افرادی که با این اختلالات مواجه هستند، عوارضی مانند مشکلاتی که با مشکلاتی مانند سرطان، همراه هستند، ایجاد کند پرخوری عصبی و پرخوری عصبی، به عنوان یکی از مشکلات روانی و جسمی، دارای عوارض و مواردی است که می تواند برای افرادی که با این اختلالات مواجه هستند، مؤثر باشد. درمان پرخوری عصبی و پرخوری عصبی نیز به عنوان یکی از مهمترین مسائل درمانی در زمینه روانشناسی، به عنوان مشکلاتی که با درمان شناختی-رفتاری (CBT) و داروهایی که برای کنترل علائم مفید هستند، مورد بررسی قرار می گیرند.

درمان پرخوری عصبی

‏ پرخوری عصبی اختلالی است که با پرخوری و به دنبال آن رفتارهای جبرانی مانند استفراغ، مسهل ها و آسیب رساندن به خود مشخص می شود. درمان پرخوری عصبی شامل ترکیبی از داروها، روان درمانی و اصلاح شیوه زندگی است.

‏1. داروها:

‏ - بوپروپیون: این مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) معمولاً برای درمان پرخوری عصبی استفاده می شود. با افزایش سطح سروتونین در مغز به کاهش پرخوری و ولع غذا کمک می کند.

‏ - فلوکستین (پروزاک): یکی دیگر از SSRI ها، فلوکستین نیز در درمان پرخوری عصبی موثر است. به مدیریت علائمی مانند اضطراب، افسردگی و اختلالات خواب کمک می کند.

‏ - میرتازاپین: یک داروی ضد افسردگی سه حلقه ای (TCA)، میرتازاپین برای درمان پرخوری عصبی و سایر اختلالات خوردن استفاده می شود. با افزایش سطح دوپامین و نوراپی نفرین در مغز به کاهش پرخوری و رفتارهای جبرانی کمک می کند.

‏ - سرترالین: یک مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین (SNRI)، سرترالین یکی دیگر از درمان های موثر برای پرخوری عصبی است. به مدیریت علائمی مانند افسردگی و اضطراب کمک می کند.

‏2-روان درمانی:

‏ - درمان شناختی رفتاری (CBT): CBT یک درمان پرکاربرد برای پرخوری عصبی است. این به افراد کمک می کند تا الگوهای افکار منفی را شناسایی و به چالش بکشند، راهبردهای مقابله ای مؤثری را توسعه دهند و عزت نفس و خودکارآمدی کلی را بهبود بخشند.

‏ - مواجهه درمانی: این شکل از CBT به افراد کمک می کند تا با ترس ها و رفتارهای اجتنابی مربوط به پرخوری خود مقابله کرده و به چالش بکشند. این شامل قرار دادن تدریجی افراد در موقعیت هایی است که باعث پرخوری می شود و به آنها امکان می دهد راهبردهای مقابله ای جدید را بیاموزند.

‏ - درمان بین فردی: این شکل از درمان بر بهبود مهارت های ارتباطی، ایجاد روابط سالم و رسیدگی به مسائل اجتماعی مرتبط با پرخوری عصبی تمرکز دارد. این به افراد کمک می کند تا راهبردهای مقابله ای مؤثری را توسعه دهند و کیفیت کلی زندگی خود را بهبود بخشند.

‏3. اصلاح سبک زندگی:

‏ - کاهش وزن: اتخاذ یک رژیم غذایی سالم و ورزش منظم می تواند به کاهش وزن افراد کمک کند و دفعات پرخوری را کاهش دهد.

‏ - حمایت اجتماعی: ارتباط با دوستان، خانواده و گروه های حمایتی می تواند حمایت عاطفی را برای افراد برای مدیریت پرخوری عصبی فراهم کند.

‏ - آموزش: درک علل و علائم پرخوری عصبی، و همچنین گزینه های درمانی موثر، می تواند به افراد کمک کند تا در مورد درمان خود تصمیمات آگاهانه بگیرند.

‏عوارض جانبی بالقوه و اثرات طولانی مدت درمان:

‏- داروها: عوارض جانبی داروهای پرخوری عصبی می تواند شامل افزایش وزن، بی خوابی، خواب آلودگی و اختلال عملکرد جنسی باشد. اثرات طولانی مدت ممکن است شامل تحمل، وابستگی و علائم ترک باشد.

‏- روان درمانی: عوارض جانبی روان درمانی می تواند شامل اضطراب، افسردگی و استرس باشد. اثرات دراز مدت ممکن است شامل بهبود سلامت روان و کاهش علائم پرخوری عصبی باشد.

‏- اصلاح سبک زندگی: عوارض جانبی اصلاح سبک زندگی می تواند شامل افزایش وزن، اختلالات خواب و تغییر در اشتها باشد. اثرات بلند مدت ممکن است شامل بهبود سلامت کلی و کیفیت زندگی باشد.

‏توجه به این نکته ضروری است که درمان پرخوری عصبی باید فردی و متناسب با نیازها و شرایط خاص فرد باشد. نظارت و ارزیابی منظم برای اطمینان از اینکه افراد در مسیر درست قرار دارند و موثرترین درمان را دریافت می کنند ضروری است.