عوامل مهاجرت غیر قانونی چیست ؟

‏مهاجرت غیرقانونی به ورود غیرمجاز به یک کشور یا منطقه بدون مجوز، ویزا یا مدارک لازم برای سفر قانونی اشاره دارد. این مفهوم عمدتاً از اشکال مختلف مهاجرت انسانی، از جمله پناهندگی سیاسی، استثمار اقتصادی و اتحاد مجدد خانواده سرچشمه می‌گیرد. از آخرین به روز رسانی من، نمی توانم داده های بلادرنگ را ارائه دهم. با این حال، من جنبه های کلیدی مهاجرت غیرقانونی، پیامدهای آن و قوانین مرتبط در سطح جهانی را شرح خواهم داد.

‏زمینه های قانونی برای پیگرد قانونی مهاجران غیرقانونی در کشورهای مختلف به دلیل رژیم های مهاجرتی متفاوت، سوابق تاریخی و تفاسیر قانون اساسی متفاوت است. به طور کلی، دادستان ها اغلب بر استدلال های زیر استناد می کنند:

‏1. نگرانی های سیاست عمومی: مهاجران غیرقانونی ممکن است با درگیر شدن در فعالیت های مجرمانه، ایجاد آسیب یا به خطر انداختن ارزش ها و یکپارچگی جوامع میزبان، امنیت، نظم، سلامت و رفاه عمومی را تهدید کنند. در نتیجه، بسیاری از حوزه‌های قضایی حفظ یک جمعیت «امن» که با اهداف سیاست خارجی، مانند کاهش خطرات امنیت ملی و حفظ میراث فرهنگی همسو باشد، اولویت دارند.

‏2. آزادی رفت و آمد بر اساس حقوق بین الملل: کنوانسیون مربوط به وضعیت پناهندگان (CRS) یک چارچوب بین المللی برای اسکان مجدد پناهندگان فراهم می کند که شامل اعطای برخی حقوق اساسی، حفاظت و آزادی حرکت در اروپا به آنها می شود. در حالی که به طور مستقیم برای همه انواع جریان های مهاجر قابل اعمال نیست، برخی از کشورها عناصری از CRS یا موافقت نامه های مشابه را در قوانین داخلی و موافقت نامه های دوجانبه گنجانده اند تا بازداشت و اخراج افراد غیرقانونی را که وارد قلمرو خود می شوند، محدود کنند.

‏3. نقض قوانین تابعیت/تابعیت: بسیاری از کشورها چند تابعیتی را به رسمیت می شناسند و به شهروندان دوگانه اجازه می دهند تا از حقوق خود در سرزمین خود استفاده کنند. هنگامی که افراد به طور غیرقانونی وارد می شوند، ممکن است فاقد مدارک شناسایی رسمی باشند و در صورت محروم شدن از وضعیت اقامت دائم، خود را بی تابعیت می کنند. این سؤالاتی را در مورد اینکه آیا آنها مستحق مزایای ملی، امتیازات رای یا توانایی برخورداری از حاکمیت قانون تنها بر اساس ارتباط آنها با یک دولت خاص هستند، ایجاد می کند.

‏تهدیدات مهاجرت غیرقانونی:

‏1. بازداشت و کنترل مرزی: کشورها معمولاً از موانع فیزیکی، ایست های بازرسی و نگهبانان مرزی برای نظارت بر ترافیک ورودی و جلوگیری از عبور غیرقانونی استفاده می کنند. افرادی که قوانین مهاجرت را نقض می کنند، ممکن است تا زمانی که مدارک معتبری به دست آورند یا کشور مبدا را ترک کنند، برای مدت نامحدودی در بازداشت نگه داشته شوند. ازدحام بیش از حد در مراکز بازداشت، همراه با مسکن نامناسب، مشکلات بهداشت روانی، و دسترسی محدود به سیستم‌های حمایتی، به نرخ بالای حبس دائمی در میان افراد غیرقانونی کمک می‌کند.

‏2. هزینه های اجتماعی: مهاجران غیرقانونی با مشکلات متعددی در جوامع پذیرفته شده خود مواجه می شوند که در نتیجه هزینه های مربوط به خدمات عمومی، نگهداری زیرساخت ها و تامین نیروی کار افزایش می یابد. به عنوان مثال، این افراد ممکن است لیست‌های انتظار طولانی را برای خدمات ضروری تحمل کنند، دستمزدهای پایینی در مقایسه با کارگران بومی دریافت کنند، با سیاست‌های استخدامی محدودکننده مواجه شوند و برای ادغام در جامعه تلاش کنند. برخی از مطالعات نشان می دهد که تأثیر تجمعی این بارها منجر به نرخ مرگ و میر بالاتر، کاهش امید به زندگی و کاهش بهره وری در میان گروه های مهاجر می شود.

‏3. پیامدهای اقتصادی: مهاجرت غیرقانونی بر اقتصاد فرستنده و گیرنده تأثیر منفی می گذارد. فرستندگان پولی را که برای به دست آوردن اسناد جعلی سرمایه گذاری کرده اند، از دست می دهند، که در غیر این صورت منجر به جریان های درآمد قانونی می شد. گیرندگان کاهش بهره وری ناشی از مهارت های از دست رفته، غیبت، و اختلال در مدل های کسب و کار سنتی را تجربه می کنند. علاوه بر این، تقاضا برای نیروی کار ارزان باعث کاهش دستمزدها و مانع از رشد صنعتی در کشورهای پذیرنده می شود.

‏4. قاچاق انسان: مهاجرت غیرقانونی اغلب منجر به مرحله انتقالی می شود که طی آن افراد قربانی جنایات سازمان یافته مانند قاچاق انسان می شوند. قاچاقچیان از آسیب پذیری های ذاتی جمعیت مهاجر سوء استفاده می کنند و افرادی را که به دنبال پناهندگی، کار یا زندگی بهتر در خارج از کشور هستند هدف قرار می دهند. قربانیان پریشانی شدید روانی، کار اجباری، استثمار جنسی، و مرگ احتمالی به دست قاچاقچیان، قاچاقچیان و اعضای باند را تحمل می کنند.

‏5. تهدید برای ثبات جهانی: مهاجرت غیرقانونی با کمک به بی ثباتی، خشونت، تروریسم، قاچاق مواد مخدرو ایدئولوژی های افراطی، تهدیدی جدی برای امنیت و رفاه جهانی است. افرادی که سعی در دور زدن مرزها دارند ممکن است رادیکال شوند و به گروه های شبه نظامی متعهد به بی ثبات کردن مناطق یا سرنگونی نهادهای دموکراتیک بپیوندند. علاوه بر این، جابجایی جمعی و از دست دادن هویت فرهنگی پیوندهای بین جوامع مختلف قومی و مذهبی در سراسر جهان را بیشتر تضعیف می کند.

‏عوامل موثر بر مهاجرت غیرقانونی عبارتند از: شرایط اجتماعی-اقتصادی، پویایی سیاسی، چارچوب های قانونی، هنجارهای فرهنگی، روندهای جهانی و فشارهای خارجی مختلف. در اینجا یک تحلیل جامع از این عوامل به همراه اقدامات قانونی مربوطه ارائه شده است:

‏1. شرایط اجتماعی-اقتصادی: بیکاری، فقر، تورم، رکود دستمزدها، فرصت‌های تحصیلی و بازارهای کار محدود به فشار اقتصادی کمک می‌کند و کار قانونی را برای افراد دشوارتر می‌کند و استطاعت هزینه‌های مربوط به مدارک لازم و ویزای سفر را دشوار می‌کند. این چالش‌ها می‌تواند منجر به این شود که افراد تلاش‌ها برای ایمن‌سازی راه‌های قانونی را کنار بگذارند و در عوض گزینه‌هایی مانند گدایی، دستفروشی یا سایر اشکال کار غیررسمی را دنبال کنند. علاوه بر این، شکاف فزاینده بین سطوح درآمد بین طبقات مختلف اجتماعی می‌تواند منجر به افزایش موارد اعمال تبعیض‌آمیز شود و افراد را به سمت ابزارهای پرخطرتر برای ورود به کشور دیگر سوق دهد.

‏ - قانون رسیدگی به نابرابری درآمد و حمایت از تلاش‌های کارآفرینی در مهار مهاجرت غیرقانونی، به‌ویژه از طریق طرح‌هایی که آموزش و پرورش و برنامه‌های آموزش تجارت ماهر را ترویج می‌کنند، بسیار مفید بوده است.

‏ - اجرای سیاست‌های مهاجرتی منصفانه که برای محافظت از منافع کسانی که قبلاً در کشورهای پذیرنده از مشکلات اقتصادی غیرقانونی زندگی می‌کنند، طراحی شده است، همچنین نقش مهمی در کاهش عوامل منجر به مهاجرت غیرقانونی داشته است.

‏2. پویایی سیاسی: درگیری‌های داخلی، درگیری‌های داخلی و بی‌ثباتی در کشور مبدأ، عامل کشش را برای افرادی که به دنبال مهاجرت غیرقانونی هستند تشدید می‌کند. مناطق درگیری مداوم ممکن است در میان پناهندگانی که از خشونت فرار می کنند، احساس فوریت و ناامیدی ایجاد کند، در حالی که مهاجران با انگیزه سیاسی به دنبال فرار از ظلم سیاسی، دیکتاتوری، یا فسادی هستند که زادگاهشان را گرفته است. علاوه بر این، تحریم‌های اقتصادی، تحریم‌های دیپلماتیک، و محدودیت‌های اعمال شده بر دولت‌ها توسط متحدان قدرتمند می‌تواند احتمال مواجهه با پیامدهای نامطلوب را هنگام تلاش برای برقراری تماس با مقامات و هدایت رویه‌های پیچیده بوروکراتیک لازم برای قانونی شدن افزایش دهد.

‏ - حمایت از کمک های بشردوستانه، تامین منابع برای اردوگاه های آوارگان داخلی، و ارائه کمک به جمعیت آسیب دیده باید اجزای جدایی ناپذیر واکنش هر دولت برای رسیدگی به نیازهای مبرم ناشی از درگیری های داخلی یا آشفتگی های سیاسی باشد.

‏ - سازمان‌های بین‌المللی مانند UNHCR، عفو بین‌الملل و سازمان‌های غیردولتی نقش مهمی در نظارت و حمایت از حقوق مهاجران و پناهندگان ایفا می‌کنند که در نهایت افکار عمومی را شکل می‌دهند و تلاش‌ها را به سمت همکاری بیشتر بین کشورها برای مبارزه موثر با مهاجرت غیرقانونی سوق می‌دهند.

‏3. چارچوب های قانونی: عدم درک صحیح از الزامات قانونی، چالش های مهارت زبان، دانش ناکافی در مورد راه های قانونی موجود، و اشتباهات اداری می تواند دسترسی به مسیرهای قانونی برای پناهندگی، اقامت موقت یا اقامت دائم را برای افرادی که در آتش متقابل گرفتار شده اند چالش برانگیزتر کند. از جنبش های مهاجرتی اسناد نادرست، درخواست های ناقص، یا سوء تفاهم در مورد معیارهای واجد شرایط بودن ممکن است منجر به پیامدهای منفی از اخراج توسط آژانس های کنترل مرزی تا لغو وضعیت قانونی موجود شود.

‏ - ترویج کمپین های آگاهی متمرکز بر آموزش اصول اولیه حقوقی و مهارت های زبانی، با تاکید بر اهمیت اسناد و مدارک مورد نیاز برای موفقیت حقوقی، می تواند به طور قابل توجهی موانع مرتبط با پیمایش کانال های قانونی برای مهاجران را کاهش دهد.

‏ - تقویت همکاری‌های بین‌المللی، هماهنگی تلاش‌ها بین کشورهای عضو، و اجرای مسئولیت‌های جمعی میان طرف‌های درگیر در تسهیل ترافیک فرامرزی می‌تواند به اطمینان حاصل شود که با افراد در تعامل با مقامات کنسولی و پرسنل مجری مرزی به طور منصفانه و عادلانه رفتار می‌شود.

‏4. هنجارهای فرهنگی: باورها، سنت‌ها و نگرش‌های مشترک حاکم بر رشد شخصی، روابط و رفتار بین فردی در سراسر مرزها بر نحوه برخورد افراد با تصمیمات مهاجرت و مهاجرت تأثیر می‌گذارد. پیوندهای فرهنگی قوی و پیوندهای عمیق درون خانواده ها ممکن است مهاجران را تشویق کند که علیرغم تجربه موانع مالی، عاطفی و عملی به سرزمین خود وفادار بمانند. از طرف دیگر، ترس از طرد شدن، بیگانه‌هراسی از نظر نژادی یا تجربه بیگانه‌هراسی می‌تواند منجر به اقدامات تحقیرآمیز خود شود، مانند پشت سر گذاشتن دارایی‌های ارزشمند، دوستان و شبکه‌های حمایتی در جستجوی فرصت‌های بهتر در جای دیگر.

‏ - تشویق گفت‌وگوی محترمانه بین ملت‌ها، تسهیل تجارب یادگیری، و ترویج تساهل و فراگیری می‌تواند به رفع تصورات نادرست پیرامون تفاوت‌های فرهنگی و تسهیل ادغام موفقیت‌آمیز میان جوامع گوناگونی که با هم در آن سوی مرزها زندگی می‌کنند، کمک کند.

‏ - ایجاد و اجرای مکانیسم‌هایی برای شناسایی متقابل و اعتبار صلاحیت‌های کسب‌شده توسط افراد در حال حرکت در سراسر مرزهای ملی، مانند مدارک پیشرفته یا گواهی‌های حرفه‌ای، می‌تواند فرآیند مستندسازی شایستگی‌ها را ساده‌تر کند و اعتماد به توانایی‌های فرد را هنگام فرود در محیط‌های جدید تقویت کند.

‏مهاجرت غیرقانونی عواقب شدیدی را نه تنها برای مهاجران فردی بلکه برای جوامع در سرتاسر جهان به همراه دارد و بر جنبه های مختلف از جمله سلامت، امنیت، محیط زیست، اجتماعی-اقتصادی و تنوع فرهنگی تأثیر می گذارد. در اینجا کاوش مفصلی از این اثرات بالقوه و راه حل های مربوطه آورده شده است:

‏1. سلامت: گسترش بیماری ها از طریق شبکه های قاچاق انسان و مسیرهای مهاجرت به بحران های بهداشت جهانی کمک می کند. مهاجران غیرقانونی ممکن است حامل ویروس هایی مانند HIV/AIDS، هپاتیت B، مالاریا، ویروس زیکا و غیره بدون غربالگری یا امکانات درمانی مناسب باشند. دسترسی ناکافی به داروهای ضروری و آب سالم باعث تشدید بیماری ها و کاهش کیفیت زندگی افراد مبتلا می شود.

‏ - اجرای استراتژی های آزمایش، پیشگیری و درمان جامع برای جلوگیری از انتقال بیماری حیاتی است. این شامل ارائه درمان رایگان ضد رتروویروسی (ART) برای بیماران HIV و تضمین پوشش مراقبت های بهداشتی همگانی، به ویژه برای گروه های آسیب پذیر مانند کودکان، زنان و فقرا است.

‏ - تقویت مشارکت بین کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه، و همچنین نهادهای منطقه ای، می تواند به اشتراک گذاری بهترین شیوه ها در مدیریت مراقبت های بهداشتی و بهبود کارایی در واکنش به بیماری های همه گیر را ارتقا دهد.

‏ - افزایش دسترسی به منابع آب آشامیدنی مقرون به صرفه و سالم، زیرساخت‌های بهداشتی و خدمات بهداشت روان در کشورهای مقصد می‌تواند خطرات مرتبط با قرار گرفتن در معرض بیماری‌های عفونی را در طول حمل و نقل به حداقل برساند.

‏2. امنیت: مهاجرت غیرقانونی اغلب منجر به افزایش آسیب پذیری در برابر جنایت، استثمار و افراط گرایی می شود. قاچاق انسان، آدم ربایی، بهره کشی از نیروی کار، و سندیکاهای جرایم سازمان یافته از پایگاه منابع انسانی ارائه شده توسط مهاجران غیرقانونی سوء استفاده می کنند و آنها را در معرض خطر بیشتری برای قربانی شدن جرایم سایبری، سرقت هویت و سایر تهدیدات فراملی قرار می دهند. علاوه بر این، مهاجران غیرقانونی نیز ممکن است هدف اقدامات تلافی جویانه علیه همسایگان متخاصم و واکنش های منفی ناشی از تبعیض یا انتقاد در مورد حضور آنها شوند.

‏ - سیاست گذاران باید اقدامات موثر اجرای قانون و قابلیت های اطلاعاتی قوی را برای مقابله با تهدید ناشی از جنایات سازمان یافته و قاچاق انسان در اولویت قرار دهند. کنترل‌های مرزی، سیستم‌های نظارتی پیشرفته و همکاری بین‌المللی در بررسی پرونده‌های مربوط به مهاجران غیرقانونی، همه ابزارهای ضروری برای مقابله با این موضوع هستند.

‏ - ارائه خدمات ادغام مجدد و حمایت روانشناختی برای مهاجرانی که قبلاً فاقد مدرک بوده اند، می تواند به کاهش احساس ناامیدی، افسردگی و انزوای اجتماعی کمک کند و در نتیجه آسیب پذیری آنها را در برابر جنایت و افراط گرایی کاهش دهد.

‏ - ترویج شیوه‌های گردشگری مسئولانه، دستورالعمل‌های ایمنی جامعه و سیستم‌های پشتیبانی محلی می‌تواند به ایجاد اعتماد بین بازدیدکنندگان خارجی و افراد محلی کمک کند، بنابراین وقوع حوادث مربوط به مهاجرت غیرقانونی را به حداقل می‌رساند.

‏3. محیط زیست: حرکت مردم در سراسر مرزهای ملی مستلزم تغییرات اساسی در الگوهای کاربری زمین و خدمات اکوسیستمی است. مهاجران غیرقانونی با چالش‌های متعددی در ارتباط با مسکن، اشتغال و حمل‌ونقل مواجه هستند که می‌تواند اثرات ماندگاری بر اکوسیستم‌های سراسر جهان، تغییر در دسترس بودن زیستگاه، توزیع پوشش گیاهی و تنوع زیستی کلی داشته باشد.

‏ - رسیدگی به علل ریشه ای جابجایی اجباری، مانند کمبود مسکن مناسب، بیکاری و فقر، می تواند زمینه را برای احیای منابع طبیعی و معیشت پایدار برای جوامع آسیب دیده فراهم کند.

‏ - توسعه رویکردهای یکپارچه شامل برنامه ریزی، طراحی خط مشی، اجرا، ارزیابی و استراتژی های مدیریت بلندمدت می تواند تصمیم گیرندگان را در بهینه سازی منافع زیست محیطی ناشی از فعالیت های مهاجرت راهنمایی کند.

‏ - سرمایه‌گذاری در پروژه‌های زیرساخت سبز، بهبود ارتباط بین مناطق دورافتاده، و ایجاد مشاغل مرتبط با حفاظت از محیط زیست، حفاظت و بخش‌های انرژی‌های تجدیدپذیر می‌تواند اثرات خارجی مثبت زیست‌محیطی ناشی از فعالیت‌های انسانی را تقویت کند.

‏4. اقتصاد اجتماعی: از آنجایی که مهاجران غیرقانونی برای سازگاری با شرایط جدید تلاش می کنند، اغلب در مقایسه با شهروندان بومی به دلیل عواملی مانند تسلط محدود به زبان انگلیسی، دسترسی محدود به آموزش و فرصت های کمتر برای مشاغل ماهر، ظرفیت درآمد کمتری را تجربه می کنند. نابرابری های اقتصادی همچنان ادامه دارد و به بی عدالتی اجتماعی و افزایش شکاف ثروت بین گروه های مختلف جمعیتی کمک می کند.

‏ - اجرای سرمایه‌گذاری‌های هدفمند و مداخلات برنامه‌ای برای افزایش نرخ سواد، ترویج آموزش در دوران کودکی و گسترش دسترسی به آموزش‌های فنی و حرفه‌ای با کیفیت بالا می‌تواند مهاجران را با مجموعه‌های مهارتی ارزشمندی که برای اشتغال سودمند مورد نیاز است، تجهیز کند.

‏ - تشخیص نیاز به آموزش مداوم و یادگیری مادام العمر در میان مهاجران غیرقانونی، فراهم کردن فرصت هایی برای توسعه حرفه ای مستمر و به روز رسانی مرتب مدارک به حفظ مزیت رقابتی در بازار کار امروز کمک می کند.

‏پیش‌بینی روندهای آتی در مهاجرت غیرقانونی همچنان چالش برانگیز است زیرا به شدت به عوامل مختلف اجتماعی-سیاسی، اقتصادی، و ژئوپلیتیکی بستگی دارد که در طول زمان تکامل می‌یابند. با این حال، با استفاده از داده‌های تاریخی، یافته‌های تحقیق و روش‌های برون‌یابی، می‌توان درصد مهاجرت غیرقانونی را در سال 2034 تحت سناریوهای قابل قبول تخمین زد. به خاطر داشته باشید که با توجه به عدم قطعیت های موجود، هر گونه پیش بینی باید با احتیاط انجام شود. در اینجا یک طرح کلی از اینکه چگونه می توان بر اساس روندهای فعلی و ملاحظات کلی به حدس های تحصیل کرده در مورد مهاجرت غیرقانونی جمعیت در سال 2034 نزدیک شد:

‏1. تجزیه و تحلیل الگوها و روندهای گذشته: بررسی آمارهای موجود در مورد مهاجرت غیرقانونی از سال 2000 یا قبل از آن که داده های قابل اعتماد به طور گسترده در دسترس قرار گرفت. مضامین تکرار شونده، محرک های اساسی و روندهای ثابت مشاهده شده در طول تاریخ را شناسایی کنید. برخی از شاخص‌های کلیدی شامل درخواست‌های روادید ثبت‌شده در خارج از کشور، تعداد گذرگاه‌های مرزی، پذیرش پناهندگان و گزارش‌های خبری است که افزایش قابل توجهی در جریان مهاجرت را برجسته می‌کند.

‏2. رویدادهای جهانی و تغییرات ژئوپلیتیکی را در نظر بگیرید: تحولات سیاسی را در سطح جهانی ارزیابی کنید، از جمله تغییرات در روابط قدرت‌های اصلی، تنش‌های بین ملت‌ها، و مسائل گسترده‌تری مانند تغییرات آب و هوایی، درگیری‌ها و بی‌ثباتی اقتصادی. این رویدادها ممکن است بر احساسات عمومی نسبت به مسیرهای مهاجرت قانونی و غیرقانونی تأثیر بگذارد و بر تمایل کشورها برای پذیرش پناهندگان یا اجازه ورود قانونی برای برخی دسته از افراد که به دنبال زندگی بهتر در خارج از کشور هستند، تأثیر بگذارد.

‏3. تغییرات جمعیتی و فرهنگی را بررسی کنید: به تغییرات جمعیتی اخیر در کشورهایی که رشد قابل توجه جمعیت، پیری، یا افزایش جمعیت اقلیت را تجربه می کنند، فکر کنید. تحولات فرهنگی و مذهبی می تواند منجر به تقاضای پناهجویان شود، در حالی که جنبش های اجتماعی مدافع حقوق بیشتر برای پناهندگان یا تغییر سیاست های مهاجرتی موجود ممکن است فشار بر کشورها را افزایش دهند تا سیاست های ویزا را بر این اساس تنظیم کنند.

‏4. مهاجرت در مقابل ارقام خالص مهاجرت را بررسی کنید: اندازه نسبی تخمین های مهاجرت داخلی و بین المللی را بررسی کنید تا بفهمید که آیا تراز کلی به نفع مهاجرت است یا مهاجرت. به عنوان مثال، اگر کشوری شاهد کاهش مداوم نرخ زاد و ولد بوده باشد، اما مهاجرت به دلیل افزایش هزینه‌های زندگی، الزامات وضعیت قانونی یا دلایل شخصی افزایش یافته است، حتی اگر اعداد روی کاغذ برای مهاجرت مطلوب به نظر می‌رسند، ارقام خالص مهاجرت واقعی هستند. هنوز هم می تواند نشان دهنده کاهش در اندازه کل جمعیت باشد.

‏5. استفاده از مدل‌های آماری و تحلیل‌های پیش‌بینی‌کننده: از تکنیک‌های پیش‌بینی پیشرفته و الگوریتم‌های یادگیری ماشین برای تجزیه و تحلیل چندین متغیر به طور همزمان استفاده کنید. این روش نیازمند ادغام مجموعه داده‌های بلادرنگ مربوط به بازار کار، سیاست‌های مالی، امتیازات ثبات سیاسی، حجم تجارت جهانی، روند استفاده از اینترنت و سایر شاخص‌های مرتبط مؤثر بر تصمیم‌گیری‌های مهاجرت است.

‏6. تخمین درصدهای پایه: بر اساس تحلیل های انجام شده تا کنون، فرضیات منطقی در مورد میانگین نرخ رشد سالانه یا نوسانات درصد مهاجرت قانونی و غیرقانونی داشته باشید. توجه داشته باشید که سطوح مهاجرت بسته به مناطق خاص، ویژگی های جمعیتی و عوامل زمینه ای مانند هنجارهای فرهنگی، پیشینه خانوادگی، شرایط اقتصادی و سیاست های دولتی بسیار متفاوت است.

‏7. پروژه رو به جلو تا 2034: از فرمول های ریاضی تعیین شده (مانند هموارسازی نمایی، مدل های ARIMA و غیره) برای درون یابی و برون یابی مقادیر برآورد شده در آینده نزدیک استفاده کنید. با توجه به توانایی محدود ما برای پیش‌بینی نتیجه رویدادهای پیچیده، چندین سناریو ممکن برای نرخ مهاجرت را با در نظر گرفتن سوابق تاریخی و استدلال منطقی در مورد پاسخ‌های مورد انتظار به چالش‌های جهانی در نظر بگیرید.

‏8. درباره محدودیت ها و عدم قطعیت بحث کنید: تصدیق کنید که پیش بینی ها در مورد الگوهای مهاجرت آینده باید همیشه حدس و گمان تلقی شوند. بسیاری از عوامل ناشناخته در تحرک انسان نقش دارند. بعلاوه، تعهدات و موافقتنامه‌های بین‌المللی، نرخ‌های انطباق بین دولت‌ها، و پیشرفت‌های فناوری در فناوری کنترل مرز، محدودیت‌های دیگری را ایجاد می‌کنند که ممکن است روندهای آتی در مهاجرت غیرقانونی را شکل دهد.

‏9. دیدگاه خود را با ذینفعان به اشتراک بگذارید: با کارشناسان، سیاست گذاران، سازمان های غیردولتی و سازمان های بشردوستانه که مستقیماً روی مقابله با چالش های مهاجرت جهانی کار می کنند، تعامل داشته باشید تا بینش ها را جمع آوری کنید، پیش بینی ها را تأیید کنید، و برآوردها را در صورت لزوم تنظیم کنید. با ترکیب مشترک دیدگاه‌ها و شواهد مختلف، می‌توانید پیش‌بینی‌های دقیق‌تری در مورد روند مهاجرت غیرقانونی در سال 2034 ایجاد کنید و توصیه‌های سیاستی آگاهانه را اطلاع دهید.

‏به طور خلاصه، در حالی که هیچ پیش‌بینی واحدی در مورد درصد مهاجرت غیرقانونی در سال 2034 اطمینان مطلق ارائه نمی‌کند، تجزیه و تحلیل دقیق داده‌های تاریخی، در نظر گرفتن روندهای کنونی، و به کارگیری استدلال منطقی می‌تواند پیش‌بینی‌های روشنگری به دست دهد که به عنوان نقطه شروع مفیدی برای بحث‌ها و بحث‌های پیرامون عمل می‌کند.