نکات مراقبت از پرنده های آپارتمانی چیست؟ چه نکاتی را در نگهداری از انواع پرنده در خانه باید حتما رعایت کرد تا پرنده ای سالم و سرحال داشته باشیم.
نگهداری از انواع پرنده، از علاقهمندیهای مردم برای نگهداری به عنوان حيوانات خانگی است. با اين وجود، نگهداری از پرندگان مسئوليتهایی را ايجاد میكند.
اگر پرندگان در شرايطی سالم نگهداری شوند، (پرندگان كوچكتر۱۰ سال و بسیاری از طوطیها تا ۶۰ سالگی) زنده خواهند ماند. بنابراين بسيار مهم است كه بدانید که نسبت به سلامت پرندگان خود تعهدی مادام العمر دارید. پرندگان را میتوان حيواناتی نسبتا مقاوم دانست، اما صاحبانشان بايد آنها را برای معاينات دورهای معمولی و معاينات ساليانه نزد دکتر دامپزشك توانا ببرند.
این کار نظافت را آسانتر میکند. کاغذها را در زیر قفس قرار دهید و کاغذی جدید را برای استفاده روز بعد، جایگزین کاغذ قبل کنید.
مقداری کاغذ دستنویس، نامههای بی استفاده یا روزنامههای قدیمی را برای اینکار کنار بگذارید. اینها نیزبه خوبی مورد استفاده قرار میگیرند.
اگر دنبال روشهای سنتیتر با موادی قابل تعویض هستید میتوانید کف قفس را با چوب چیبس شده، تختهای نازک یا شن بپوشانید.
یک رژیم استاندارد برای پرورش پرنده شامل ۷۵% دان پلت و ۲۵% آن مشابه هرم غذایی انسان میباشد. از آنجا که رژیم دقیق مورد نیاز، بستگی به گونه پرنده دارد، در اطلاع یافتن از رژیم پرورشی، نیازبه صحبت با دامپزشک پرندگان ضروری است. اما بعد از مدتی خود شما متوجه الگوهای غذایی مورد پسند پرندهتان میشوید.
از داشتن رژیم غذایی مناسب برای پرندهتان مطمئن شوید. شما باید غذاهای سالمی را تهیه کنید. درحالی که برخی پرندگان به هر غذایی نوک میزنند، برخی دیگر به رژیم غذایی سخت گیرانهای نیاز دارند. معمولا کیسهها یا کنسروهای غذای پرندگان برچسبی روی خود دارند که گونههای مورد هدف را روی خود نوشته است. اگر شما نمیدانید بهترین غذا کدام است میتوانید از پرورش دهندگان آن پرنده، خود فروشنده یا انجمنهایی که از آن پرنده نگهداری میکنند سوالتان را بپرسید.
استفاده از دان پلت، دان خرد شده پرندگان یا ناگت مخصوص آنها میتواند به شما این اطمینان را بدهد که پرنده درحال استفاده از غذای مناسبی است. اینها ترکیبی سالم از دانهها، سبزیجات، میوهها و غلات هستند که درنتیجه آن، پرنده از رژیمی بالانس و متوازن تغذیه میکند.
هرچه قفس بزرگتر باشد برای پرنده بهتر است. پس تا جایی که فضای خانهتان اجازه میدهد، قفس را بزرگ انتخاب کنید. اندازه متعارف برای تعیین عرض قفس، حداقل دو برابرفاصله طول دوبال پرنده از هم هست. قابلیت پرواز کردن در قفس در مسافتی کوتاه برای برخی پرندهها ملاک مهمی برای تضمین سلامتی آنها است. برخی دیگر از استانداردهای لازم در این زمینه عبارتند از:
میلههای عرضی و طولی قفس نباید به اندازهای کوچک باشند که چنگالهای پرنده در آن گیر کند. همین طور نباید خیلی بافاصله باشند تا حدی که پرنده بتواند سرش را ازمیان میله ها بیرون آورده ویا با فشرده کردن خود از میان میلهها فرارکند.
هرچند که قفس بزرگتر برای پرنده بهتر است اما نظافت قفس مشکلتر و قفس هزینه بردارتر میشود. اما اگر شما غالبا در خانه نبوده و یا وقتی برای بیرون اوردن پرنده برای تمرین دادن ندارید، فضای قفس بسیار مهم قلمداد میشود. قفس کوچک میتواند منجر به مشکلات رفتاری در پرندهتان شود.
پرندهها ا *** ر اوقات خود را بر روی شاخه نشینها میگذرانند. پس چند شکل مختلف در ارتفاعهای متفاوت نصب کنید. ترجیحا در دوطرف قفس، تا پرنده پرواز و تمرین بیشتری بکند. برای تنوع بیشتر از شاخههای طبیعی درختان نیز میتوانید استفاده کنید. این عمل باعث ساییده شدن نوک و ناخن های پرنده شده و از کار شما میکاهد.
قبل از استفاده شاخه سارها آنها کاملا تمیز کنید اما این کار نباید با مواد شوینده صورت گیرد زیرا دارای موادی است که برای پرنده سم شناخته میشود.