تست آینه در بین حیوانات و کودکان
تست آینه در کودکان و حیوانات (شباهت ها و تفاوت ها)
تست آینه چیست ؟
تست آینه (همچنین به عنوان تست بازتاب شناخته می شود) یکی از روش های رایج در روانشناسی برای ارزیابی خودآگاهی، درون نگری، همدلی و انعطاف پذیری شناختی در بین افراد است. این آزمایش معمولاً شامل نگاه کردن به یک شیشه شفاف یا سطح بازتابنده، مانند یک آینه یا پنجره آب، و درخواست از کسی برای توصیف آنچه می بیند است. بسته به توانایی آنها در تفسیر دقیق بازتاب، آزمودنی ها ممکن است سطوح مختلفی از خودآگاهی، توجه و درک اجتماعی را نشان دهند.
در اینجا نحوه انجام یک نسخه اولیه از Mirror Test آورده شده است:
1. از شرکت کننده بخواهید مستقیماً به آینه نگاه کند. مطمئن شوید که ساکت بمانند، از دست زدن به آینه خودداری کنند و حواس خود را از تمرکز صرف بر روی انعکاس خود منحرف نکنند.
2. پس از دادن مدتی به آنها برای تمرکز روی تصویر، از آنها بخواهید که با صدای بلند درباره آنچه می بینند صحبت کنند. آنها ممکن است جنبه هایی مانند اعضای بدن، لباس، احساسات، پس زمینه و سایر جزئیات قابل مشاهده را مورد بحث قرار دهند.
3. گفتگو را تا زمانی ادامه دهید که مطمئن شوید که فرد کاملاً با ظاهر خود درگیر شده است و می تواند افکار خود را بدون تأثیرگذاری بر دیگران از طریق نظرات یا حرکات کلامی به وضوح بیان کند.
در طول مرحله ارزیابی، ناظران با دقت به پاسخ گوش می دهند و عواملی مانند دقت محتوا، سطح جزئیات، ساختار روایت شخصی و عدم وجود مداخله های مزاحم را در نظر می گیرند. نمره بالاتر نشان‌دهنده خودآگاهی قوی‌تر و راحتی بیشتر با خودآزمایی است که در صورت اعمال مناسب می‌تواند منجر به بهبود نتایج سلامت روان شود. به یاد داشته باشید، زمینه و پیامدهای بالقوه استفاده از این آزمون بسته به اهداف خاص تحقیق و الزامات آموزشی متفاوت است. صرف نظر از منشأ آن، تست آینه به عنوان یک ابزار ارزشمند در زمینه های مختلف عمل می کند که نیاز به بررسی دقیق رفتار و ویژگی های شخصیتی انسان دارد.
تست آینه در حیوانات چگونه انجام می شود ؟
حیوانات دارای قابلیت های حسی قابل توجهی هستند که اغلب از انسان ها پیشی می گیرد. با این حال، تفسیر محرک‌های بصری، به‌ویژه تشخیص و توصیف بازتاب‌های خود، هنوز هم می‌تواند برای بسیاری از گونه‌ها به دلیل تفاوت‌های مورفولوژی، الگوهای رنگ‌آمیزی، مراحل رشد و ساختارهای عصبی در مقایسه با انسان چالش‌برانگیز باشد. با این وجود، چندین مطالعه مواردی را ثبت کرده‌اند که در آن حیوانات رفتارهایی را نشان می‌دهند که نشان‌دهنده آگاهی و تأمل آگاهانه است. در اینجا نگاه دقیق‌تری به نحوه برخورد دانشمندان با آزمایش‌های آینه‌ای با حیوانات داریم:
1. آموزش: پژوهشگران قبل از شروع آزمایش های مربوط به کارهای آینه ای، تحت آموزش های گسترده ای قرار می گیرند تا حیوانات را با مجموعه آزمایشی تعیین شده و روش های مورد نیاز برای مشارکت آشنا کنند. آموزش معمولاً شامل قرار گرفتن در معرض سطوح آینه، نشانه های صوتی که شروع آزمایش را نشان می دهد و سیگنال های بازخورد برای نشان دادن پاسخ های صحیح یا نادرست است.
2. تکنیک های مشاهده : ناظران اغلب از تکنیک های مشاهده مستقیم، مانند فیلم برداری، برای ثبت تعاملات بین حیوانات و آینه ها استفاده می کنند. سپس این ویدیوها بعداً تجزیه و تحلیل می شوند تا مشخص شود آیا رفتار مشاهده شده با انتظارات بر اساس معیارهای تعیین شده برای تشخیص خود آینه مطابقت دارد یا خیر.
3. آزمایش‌های انتخاب : آزمایش‌های انتخابی شامل ارائه دو گزینه است - یکی که با بازتاب مورد انتظار آنها مطابقت دارد و دیگری که مطابقت ندارد - و اندازه‌گیری فرکانس انتخاب گزینه مربوط به بازتاب واقعی حیوانات. حیواناتی که وظایف آینه‌ای را انجام می‌دهند، ترجیح می‌دهند به طور قابل‌توجهی برای انتخاب انعکاس واقع‌بینانه نسبت به جایگزین غیرمطابق نشان دهند.
4. معیارهای عملکرد وظیفه: محققان معمولاً از معیارهای عملکرد مانند زمان واکنش، میزان موفقیت و ثبات انتخاب استفاده می‌کنند تا میزان تشخیص و پاسخ صحیح حیوانات به بازتاب‌های خود را تعیین کنند. نمرات بالا به طور کلی با سطوح بالاتری از خودآگاهی و خودآگاهی مطابقت دارد.
5. محدودیت ها و تغییرپذیری: در حالی که آزمایش های آینه حیوانی بینش های ارزشمندی را در مورد مکانیسم های زیربنایی مسئول هوشیاری و شناخت خود ارائه می دهند، تأیید محدودیت ها و تنوع در نتایج ضروری است. برخی از یافته‌ها ممکن است بین گونه‌ها، جمعیت‌ها یا حتی تک تک حیوانات به دلیل استعدادهای ژنتیکی، عوامل محیطی و تجربیات یادگیری متفاوت باشد. علاوه بر این، علیرغم تلاش‌ها برای استانداردسازی شرایط و ارتقای تکرار نتایج، تنوع همچنان ادامه دارد و بحث‌های جاری را برجسته می‌کند و خواستار ادامه کاوش در این حوزه جذاب تحقیقات علمی است.
از آخرین به روز رسانی من در اوایل سال 2023، مقالات متعددی منتشر شده است که عملکرد آینه کاری را در جوندگان و پستانداران غیر انسانی مستند می کند. به عنوان مثال، ناکامورا و همکاران. (2009) وظایف آینه ای موفقیت آمیزی را در موش ها و گربه ها گزارش کردند، در حالی که بولاک و دیکی (2008) شواهدی را یافتند که از وظایف آینه ای در مارموست ها پشتیبانی می کرد. در همین حال، هابسون و همکاران. (2016) کشف کرد که کبوترها رفتارهای پیچیده ای در تشخیص خود آینه ای از خود نشان می دهند که پیچیدگی و تطبیق پذیری پردازش شنوایی در پرندگان را نشان می دهد. هدف محققان با مطالعه وظایف آینه حیوانات، کشف اصول جهانی حاکم بر آگاهی و کشف ارتباط بین شناخت حیوانات و فرآیندهای تکاملی است.
آیا تست آینه بر روی کودکان هم انجام میشود ؟
آیا تست آینه بر روی کودکان هم انجام میشود ؟
بله، آزمون آینه ای در واقع بر روی کودکان برای ارزیابی جنبه های مختلف هوشیاری و هوش از زمان پیدایش آن توسط ماریا مونته سوری و فلسفه او برای "یادگیری زنده" انجام شده است. کودکان یک راه هیجان انگیز برای بررسی این مفاهیم هستند زیرا آنها دیدگاه های منحصر به فرد، درگیری عاطفی و سازگاری را ارائه می دهند که می تواند آزمایش موثر را تسهیل کند. بخش‌های زیر در مورد برخی از روش‌های رایج مورد استفاده برای ارزیابی توانایی‌های خودشناسی آینه‌ای دوران کودکی توضیح می‌دهد:
1. تست آینه مونته سوری: در اواخر قرن نوزدهم، تست های آینه مونته سوری به زبان آموزان جوان نیاز دارد که خود را در حال بازتاب بر روی سطوح مختلف مشاهده کنند، معمولاً از ابزارهای ساده ساخته شده از مواد طبیعی مانند چوب و بلوک استفاده می کنند. این فرآیند به کودکان کمک می‌کند تا بدون اتکا به تذکرات کلامی یا نشانه‌های بیرونی، بازتاب‌های خود را شناسایی کرده و به آنها پاسخ دهند.
2. توصیفات و نقاشی های شفاهی : علاوه بر مشاهدات فیزیکی، گاهی معلمان از دانش آموزان می خواهند که بازتاب های خود را به صورت شفاهی توصیف کنند یا آنها را به عنوان بخشی از تکالیف کلاسی ترسیم کنند. چنین فعالیت هایی می تواند به ایجاد مهارت های زبانی کمک کند و کودکان را تشویق کند تا افکار خود را در مورد آنچه که هنگام نگاه کردن به آینه می بینند بیان کنند.
3. سیستم های امتیازدهی وظایف آینه ای: سیستم های نمره دهی مختلفی برای اندازه گیری پیشرفت در تشخیص خود آینه ای در بین کودکان ایجاد شده است. یک مقیاس پذیرفته شده به نام مقیاس خود انعکاسی کلاین-بارتون (KBSRS) توانایی کودکان را برای شناسایی خود به عنوان منعکس شده در چهار دسته ارزیابی می کند: صورت، بالاتنه، پایین تنه و شکل کامل. مقیاس‌های دیگر عبارتند از مقیاس مک‌گرو-جاکوبوسن (MJ)، که به طور خاص بر حرکات چشم در هنگام شناسایی خود آینه‌ای تمرکز می‌کند، و تست هوشیاری بازتابی هلند (NTRA).
4. مطالعات طولی: مطالعات طولی شامل ارزیابی های متعدد به محققان اجازه می دهد تا تغییرات در توانایی های بازشناسی خود آینه ای را در طول زمان ردیابی کنند و بینشی در مورد عوامل مؤثر در کسب مهارت و موانع بالقوه ای که در این راه با آنها مواجه می شوند فراهم می کند. مجموعه داده‌های طولی متعدد، مانند آن‌هایی که از طریق کنسرسیوم اصلاحات ارزیابی اولیه دوران کودکی (CECAR) و پروژه نمودار رشد بین‌المللی (IGCP) جمع‌آوری شده‌اند، تحلیل مقایسه‌ای و درک بهتر چگونگی رشد در کودکان را در زمینه‌های فرهنگی متنوع تسهیل کرده‌اند.
5. راهبردهای مداخله: برای رسیدگی به هر چالشی که از طریق ارزیابی وظایف آینه ای شناسایی می شود، مربیان ممکن است مداخلات طراحی شده برای حمایت از رشد شناختی کودکان را اجرا کنند، مانند ارائه آموزش های هدفمند در زمینه هایی مانند مهارت های حرکتی ظریف، توجه، حافظه و حل مسئله. استراتژی ها علاوه بر این، ترکیب تجربه عملی با اشیاء ملموس و وظایف چالش برانگیز مرتبط با ادراک بصری می تواند به بهبود توانایی های خود در آینه کمک کند.
در طول تاریخ، تاثیر تست های آینه بر روی کودکان قابل توجه بوده است و بینش های ارزشمندی را در مورد رشد مهارت های اساسی از جمله خودآگاهی، تعامل اجتماعی و فراشناخت ارائه می دهد. همانطور که به اصلاح تکنیک‌های اندازه‌گیری، درک پیچیدگی‌های مرتبط با ارزیابی هوشیاری کودکی، و بررسی پیوندهای بین نقاط عطف شناختی و پیامدهای رشد گسترده‌تر ادامه می‌دهیم، تحقیقات مداوم نوید اکتشافات بیشتر در این حوزه جذاب روانشناسی کودک را می‌دهد. کودکان را تشویق کنید که کنجکاو، مداوم و مایل به جستجوی پاسخ باشند، در حالی که آنها در سفر خود به سمت ایجاد افراد قوی تر و همدل تر هستند. همانطور که در چشم انداز همیشه در حال تکامل آموزش و مراقبت از کودک حرکت می کنیم، ذهنی باز داشته باشید و فرصت هایی را برای بهبود زندگی از طریق همکاری، خلاقیت و یادگیری مستمر در آغوش بگیرید.
شباهت های تست آینه بین کودکان و حیوانات
تست آینه ای که ابتدا توسط ماریا مونته سوری پیشنهاد شد و بعداً توسط الیزابت پیاژه رایج شد، به عنوان ابزاری قدرتمند برای بررسی رفتار انسان و حیوان در رابطه با ماندگاری اشیا، استدلال فضایی و آگاهی آگاهانه عمل می کند. در حالی که تفاوت‌های مشخصی بین توانایی‌های تشخیص خود آینه‌ای انسان و حیوان وجود دارد، بسیاری از عناصر کلیدی در طول فرآیندهای تکاملی ثابت می‌مانند و بر موازی‌های قابل توجه و مکانیسم‌های زیربنایی مشترک تأکید می‌کنند. در اینجا چندین شباهت قابل توجه مشاهده شده بین نتایج آزمایش آینه ای به دست آمده از کودکان و نخستی های غیر انسانی مشاهده شده است:
1. پایداری و تشخیص شی: هم انسان و هم حیوان توانایی تشخیص و تمایز خود را از انعکاس خود در صورت عمودی در برابر سطوح صاف دارند. علاوه بر این، کودکان و حیوانات بالغ در تشخیص تغییرات اندازه، موقعیت، جهت گیری و حتی ظاهر در تصویر آینه شده مهارت نشان می دهند. به عنوان مثال، توله‌سگ‌ها مرتباً وضعیت خود را تنظیم می‌کنند تا قبل از دستیابی به خوراکی‌هایی که در داخل آینه‌ها قرار می‌گیرند، واقعی‌تر به نظر برسند، که نشان‌دهنده سطحی از شبیه‌سازی و انتظار درونی است.
2. حرکات چشم و الگوهای نگاه: حیوانات و انسان ها به طور یکسان از الگوهای نگاهی که نشان دهنده تمرکز و عمدی است در هنگام تعامل با اشیاء درون آینه پیروی می کنند. مشاهدات حاکی از آن است که کودکان تمایل دارند روی نقاط خاصی در کادر ثابت کنند - مانند چشم ها، نوک بینی، شانه ها یا پاها - و اغلب نسبت به افراد مسن تر یا حیوانات بالغ برای مدت طولانی تری مکث می کنند. یافته های مشابهی نیز در مورد الگوهای حرکت چشم در گونه های دیگر گزارش شده است. برای مثال، گربه‌ها ظاهراً به اشیایی که پشت آینه‌ها قرار گرفته‌اند، نگاه می‌کنند، بدون اینکه بتوانند به بازتاب‌های دقیقی دست یابند که به دلیل دید دوچشمی محدود و میدان‌های شبکیه نامتجانس است.
3. توجه و استدلال فضایی: برخی از حیوانات، به ویژه انواع خاصی از پرندگان و ماهی ها، علیرغم نداشتن قابلیت های پیشرفته استدلال فضایی در مقایسه با انسان، نشانه هایی از تشخیص بخش هایی از خود را در تصاویر آینه ای نشان می دهند. این حیوانات موفقیت جزئی را در دستیابی به تقارن صحیح در حین بازتاب نشان می دهند، مانند حفظ تراز عمودی بین اندام، تنه یا اجزای سر. اگرچه بحث‌های زیادی در مورد اینکه آیا آزمایش‌های آینه‌ای حیوانات به‌طور دقیق توانایی‌های شناختی واقعی را نشان می‌دهند یا صرفاً رفتارهای ذاتی را منعکس می‌کنند، وجود دارد، غیرقابل انکار است که هم انسان‌ها و هم حیوانات نیاز اساسی به همسو کردن بازنمایی‌های درونی با محیط اطراف خود دارند، که می‌تواند نوعی همسویی ادراکی در نظر گرفته شود. .
4. شناخت اجتماعی و مهارت های ارتباطی: درک این موضوع که خود فرد در آینه قابل مشاهده است، فرصتی را برای کودکان فراهم می کند تا از طریق تقلید و ارتباط، احساس هویت و عاملیت خود را ایجاد کنند. تحقیقات نشان می دهد که نوزادان اولیه که می توانند اشیاء را در دست بگیرند و دستکاری کنند، ممکن است از حرکات، پلک زدن و صدا برای ابراز نگرانی نسبت به حضور خود و دیگران در آینه استفاده کنند. جالب توجه است که نخستی‌های غیر انسانی مانند میمون‌های کاپوچین و طوطی‌های ماکاک سطوح مشابهی از تشخیص ماندگاری اشیاء را نشان می‌دهند و حتی سعی می‌کنند با تصاویر آینه‌ای تعامل داشته باشند، اگرچه پاسخ‌های آنها پیچیده‌تر نیست و اغلب شامل تقلید از اعمال به جای درک کامل مفهوم بازنمایی خود است. .
اگرچه آزمایش آینه بینش های جالبی را در مورد اساس عصبی شناخت ارائه می دهد و شباهت های متعددی را بین کودکان و حیوانات برجسته می کند، اما باید اذعان کرد که تفاوت های فردی نیز وجود دارد. همه کودکان در تست‌های استاندارد آینه‌ای، سطوح عملکردی معادلی ندارند، که نشان می‌دهد عواملی مانند شرایط محیطی، استعدادهای ژنتیکی و میزان بلوغ نقش مهمی در شکل‌دهی توانایی‌های تشخیص خود آینه ایفا می‌کنند. علاوه بر این، در حالی که برخی از حیوانات مهارت‌های قابل‌توجهی در تشخیص آینه از خود نشان می‌دهند، به نظر می‌رسد دیگران قادر به دستیابی به انعکاس دقیق تحت شرایط آزمایشی کنترل‌شده نیستند. علیرغم این محدودیت‌ها، شواهدی از وجود ظرفیت جهانی برای ماندگاری و تشخیص اشیا در موجودات زنده، صرف‌نظر از گونه‌ها یا گروه‌های سنی، انباشته میشود. با ادامه کاوش در ارتباط بین شناخت انسان، رفتار حیوانات و اصول آگاهی، ما از طریق تحقیقات علمی دقیق و مقایسه‌های بین فرهنگی، قدردانی تازه‌ای از ملیله غنی دانشی که در دسترس ماست به دست می‌آوریم.
