تاریخ اجتماعی ورزش در ایران

از زورخانه تا استادیوم های مدرن

تاریخ اجتماعی ورزش در ایران

تاریخ اجتماعی ورزش در ایران به شکلی عمیق با فرهنگ و تاریخ این سرزمین در هم تنیده شده است. ورزش در ایران نه تنها به عنوان یک فعالیت جسمانی بلکه به عنوان یک پدیده اجتماعی و فرهنگی شناخته می‌شود. در اینجا به بررسی تاریخچه ورزش در ایران از زورخانه‌ها تا استادیوم‌های مدرن می‌پردازیم:

‏زورخانه

زورخانه به عنوان یکی از قدیمی‌ترین مراکز ورزشی در ایران، ریشه‌های عمیق فرهنگی و اجتماعی دارد. این مکان‌ها به عنوان فضایی برای آموزش و تمرین ورزش‌های سنتی ایران، از جمله کشتی، وزنه‌برداری و پهلوانی شناخته می‌شوند. زورخانه‌ها معمولاً با موسیقی زنده، مراسم و آیین‌های خاص همراه هستند و به عنوان محلی برای تقویت روحیه جمعی و همبستگی اجتماعی عمل می‌کنند.

ورزش‌های سنتی

ورزش‌های سنتی ایرانی مانند کشتی، چوگان و تیراندازی از دیرباز در فرهنگ ایرانی جایگاه ویژه‌ای داشته‌اند. این ورزش‌ها نه تنها به عنوان فعالیت‌های جسمانی، بلکه به عنوان نمادهایی از شجاعت، انصاف و جوانمردی نیز شناخته می‌شوند. در طول تاریخ، این ورزش‌ها به‌ویژه در دوران صفویه و قاجاریه گسترش یافتند و به بخشی از مراسم‌های اجتماعی و فرهنگی تبدیل شدند.

‏ورود ورزش مدرن

با ورود ورزش‌های مدرن به ایران در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، تحولات چشمگیری در زمینه ورزش رخ داد. تأسیس باشگاه‌های ورزشی و برگزاری مسابقات رسمی، زمینه‌ساز گسترش ورزش‌های جدید مانند فوتبال، والیبال و بسکتبال شد. این تحولات نه تنها به رشد ورزش در ایران کمک کرد، بلکه به تغییرات اجتماعی و فرهنگی نیز دامن زد.

‏استادیوم‌های مدرن

با توسعه ورزش و برگزاری مسابقات بین‌المللی، استادیوم‌های مدرن در ایران ساخته شدند. این استادیوم‌ها به عنوان نمادهایی از پیشرفت و توسعه ورزش در کشور شناخته می‌شوند. از جمله استادیوم‌های معروف می‌توان به استادیوم آزادی تهران اشاره کرد که به عنوان یکی از بزرگ‌ترین و مهم‌ترین استادیوم‌های ورزشی در خاورمیانه شناخته می‌شود.

زورخانه گهواره ورزش پهلوانی

زورخانه، به‌عنوان یکی از قدیمی‌ترین و اصیل‌ترین مراکز ورزشی در ایران، نه‌تنها محلی برای تمرین و رقابت‌های ورزشی بلکه فضایی برای ترویج فرهنگ و ارزش‌های انسانی است. این مکان‌ها به‌ویژه با ورزش‌های سنتی مانند کشتی، وزنه‌برداری و ورزش‌های پهلوانی شناخته می‌شوند و به‌عنوان نمادهایی از هویت فرهنگی و اجتماعی ایرانیان محسوب می‌شوند.

‏تاریخچه زورخانه

تاریخ زورخانه به دوران باستان برمی‌گردد. برخی محققان معتقدند که ریشه‌های ورزش‌های پهلوانی و زورخانه‌ای به دوران هخامنشیان و حتی قبل از آن می‌رسد. در این زمان، ورزش به‌عنوان یکی از ارکان تربیت بدنی و نظامی جوانان به‌شمار می‌رفت. زورخانه‌ها به تدریج در دوران اسلامی به‌ویژه در دوران صفویه و قاجاریه گسترش یافتند و به‌عنوان مکان‌های اجتماعی و فرهنگی نیز شناخته شدند.

‏ معماری زورخانه

زورخانه‌ها معمولاً دارای معماری خاصی هستند که بر اساس اصول سنتی و فرهنگی طراحی شده‌اند. این مکان‌ها به طور معمول شامل یک فضای مرکزی دایره‌ای شکل به نام گود هستند که محل تمرین و رقابت‌های ورزشی است. دیوارهای زورخانه معمولاً با نقاشی‌ها و خطاطی‌های زیبا تزیین شده‌اند که به ترویج ارزش‌های انسانی و فرهنگی کمک می‌کند.

در بسیاری از زورخانه‌ها، یک بام بلند وجود دارد که به‌عنوان محل نشستن تماشاچیان عمل می‌کند. نورپردازی طبیعی از طریق روزنه‌های سقف به فضای زورخانه حیات می‌بخشد و جو خاصی را ایجاد می‌کند.

‏ ورزش‌های موجود در زورخانه

در زورخانه، چندین نوع ورزش سنتی تمرین می‌شود که از جمله آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

‏1. کشتی: کشتی یکی از اصلی‌ترین ورزش‌های موجود در زورخانه است که به‌ویژه در زمان‌های قدیم به‌عنوان یک هنر رزمی و ابزاری برای تقویت جسم و روح جوانان شناخته می‌شد.

‏2. وزنه‌برداری: وزنه‌برداری با ابزارهای سنتی مانند سنگ و چمچه در زورخانه‌ها انجام می‌شود. این ورزش به تقویت عضلات و افزایش استقامت کمک می‌کند.

‏3. پهلوانی: فلسفه ورزش پهلوانی در زورخانه‌ها نه‌تنها به تقویت جسم بلکه به تربیت روح و اخلاق نیز توجه دارد. پهلوانان به عنوان الگوهایی از جوانمردی و شجاعت شناخته می‌شوند.

‏4. حرکات موزون: در بسیاری از زورخانه‌ها، حرکات موزون همراه با موسیقی زنده به‌عنوان بخشی از تمرینات انجام می‌شود. این حرکات به زیبایی و هماهنگی حرکات ورزشی کمک می‌کند.

‏ جنبه‌های اجتماعی زورخانه

زورخانه‌ها به‌عنوان مراکز اجتماعی و فرهنگی نیز شناخته می‌شوند. این مکان‌ها محلی برای تجمع جوانان و برقراری دوستی‌ها و روابط اجتماعی هستند. علاوه بر این، زورخانه‌ها به‌عنوان فضایی برای برگزاری مراسم‌ها و جشن‌ها نیز عمل می‌کنند.

زورخانه‌ها به ترویج ارزش‌های انسانی مانند جوانمردی، انصاف و احترام به دیگران کمک می‌کنند. همچنین، این مکان‌ها به‌عنوان فضایی برای آموزش و تربیت نسل‌های جدید عمل می‌کنند و به جوانان اصول اخلاقی و فرهنگی را انتقال می‌دهند.

‏تأثیرات فرهنگی و جهانی

زورخانه و ورزش‌های سنتی آن در سال‌های اخیر توجه جهانیان را به خود جلب کرده است. با ثبت زورخانه به‌عنوان میراث فرهنگی ناملموس در یونسکو، این سنت‌ها و فرهنگ‌ها به عنوان بخشی از هویت جهانی شناخته شده و مورد حمایت قرار گرفته‌اند.

برگزاری مسابقات بین‌المللی و نمایش‌های فرهنگی در زورخانه‌ها باعث شده تا این سنت‌ها به دیگر کشورها معرفی شوند و به تقویت ارتباطات فرهنگی بین‌المللی کمک کنند.

زورخانه به‌عنوان گهواره ورزش پهلوانی در ایران، نه‌تنها محلی برای تمرین و رقابت‌های ورزشی است بلکه به عنوان نمادی از فرهنگ، هویت و ارزش‌های انسانی شناخته می‌شود. با توجه به اهمیت این مکان‌ها در تاریخ و فرهنگ ایران، حفظ و ترویج آن‌ها ضروری است تا نسل‌های آینده نیز از این میراث فرهنگی بهره‌مند شوند. زورخانه‌ها به عنوان مکان‌هایی برای تقویت جسم و روح، ترویج دوستی و همبستگی اجتماعی نیاز به حمایت و توجه بیشتری دارند.

زورخانه گهواره ورزش پهلوانی

ورود ورزش های مدرن به ایران

ورود ورزش‌های مدرن به ایران به دوران قاجاریه و به‌ویژه در اواخر قرن نوزدهم برمی‌گردد. در این زمان، ایران تحت تأثیر فرهنگ‌های غربی قرار گرفت و با تحولات اجتماعی و سیاسی مختلفی مواجه شد.

‏1. دوران قاجار (1789-1925):

‏ - در این دوران، با تغییرات اجتماعی و ورود مستشاران خارجی، ورزش‌های جدیدی مانند فوتبال، والیبال و تنیس به ایران معرفی شدند.

‏ - اولین باشگاه ورزشی، باشگاه «انجمن ورزشی» در سال 1906 در تهران تأسیس شد.

‏ - همچنین، در این دوران برگزاری مسابقات ورزشی و تأسیس فدراسیون‌های ورزشی آغاز شد.

‏2. دوران پهلوی (1925-1979):

‏ - با روی کار آمدن رضا شاه پهلوی و تأسیس حکومت مرکزی قوی، توجه به ورزش‌های مدرن بیشتر شد.

‏ - تأسیس سازمان تربیت بدنی و برگزاری مسابقات بین‌المللی مانند المپیک و آسیایی در این دوران اتفاق افتاد.

‏ - در این دوران، ورزش به عنوان یک ابزار تبلیغاتی و نماد پیشرفت اجتماعی و فرهنگی به کار گرفته شد.

چندین عاملی که باعث ورود و گسترش ورزش‌های مدرن به ایران شدند:

‏1. تأثیر فرهنگ غربی:

‏ - سفرهای خارجی، تحصیل در کشورهای غربی و ارتباط با مستشاران خارجی باعث شد که ایرانیان با فرهنگ و ورزش‌های مدرن آشنا شوند.

‏2. توسعه زیرساخت‌های ورزشی:

‏ - تأسیس استادیوم‌ها، سالن‌های ورزشی و باشگاه‌های ورزشی در شهرهای مختلف به گسترش ورزش‌های مدرن کمک کرد.

‏3. حمایت دولت:

‏ - دولت‌ها به ویژه در دوران پهلوی به توسعه ورزش‌های مدرن توجه ویژه‌ای داشتند و سرمایه‌گذاری‌های زیادی در این زمینه انجام دادند.

‏4. تغییرات اجتماعی و فرهنگی:

‏ - با تغییرات اجتماعی و نیاز به تفریح و سرگرمی، ورزش‌های مدرن به یکی از راه‌های محبوب برای جوانان تبدیل شدند.

تأثیرات ورود ورزش‌های مدرن

ورود ورزش‌های مدرن به ایران تأثیرات عمیق و گسترده‌ای بر جامعه ایرانی داشت:

‏1. تغییرات اجتماعی:

‏ - ورزش‌های مدرن به عنوان یک ابزار برای ایجاد همبستگی اجتماعی و تقویت روابط بین افراد جامعه عمل کردند.

‏2. ارتقاء سطح سلامتی:

‏ - با گسترش ورزش‌های مدرن، آگاهی مردم درباره اهمیت فعالیت بدنی و حفظ سلامتی افزایش یافت.

‏3. توسعه هویت ملی:

‏ - با موفقیت‌های ورزشی در مسابقات بین‌المللی، احساس هویت ملی و غرور ملی در میان ایرانیان تقویت شد.

‏4. تأثیر بر فرهنگ:

‏ - ورزش‌های مدرن به بخشی از فرهنگ عمومی جامعه تبدیل شدند و باعث ایجاد تغییرات در سبک زندگی و رفتارهای اجتماعی مردم شدند.

ـ با وجود پیشرفت‌های حاصل‌شده، ورود ورزش‌های مدرن به ایران با چالش‌ها و موانع زیادی نیز همراه بود:

‏1. مقاومت فرهنگی:

‏ - برخی از اقشار جامعه به دلیل وابستگی به ورزش‌های سنتی، با ورود ورزش‌های مدرن مخالفت کردند.

‏2. مشکلات اقتصادی:

‏ - عدم تأمین منابع مالی کافی برای توسعه زیرساخت‌های ورزشی و تأسیس باشگاه‌ها و فدراسیون‌ها، یکی از چالش‌های بزرگ بود.

‏3. تبعیض جنسیتی:

‏ - در سال‌های ابتدایی، زنان کمتر از مردان در ورزش‌های مدرن شرکت داشتند و این موضوع به عدم توسعه ورزش بین زنان منجر شد.

ورزش و سیاست

ورزش به عنوان یک پدیده اجتماعی و فرهنگی، همواره با سیاست در تعامل بوده است. در ایران، این پیوند تاریخی و اجتماعی به‌ویژه در چند قرن اخیر به وضوح قابل مشاهده است. از زمان‌های قدیم، ورزش نه تنها به عنوان یک فعالیت جسمانی بلکه به عنوان ابزاری برای تبلیغات سیاسی، ترویج فرهنگ و ایجاد هویت ملی مورد استفاده قرار گرفته است. این مقاله به بررسی رابطه ورزش و سیاست در ایران می‌پردازد و تأثیرات متقابل آن‌ها را تحلیل می‌کند.

‏ ۱. تاریخچه ارتباط ورزش و سیاست در ایران

رابطه ورزش و سیاست در ایران به دوران باستان برمی‌گردد. در زمان هخامنشیان و ساسانیان، ورزش به عنوان یک عنصر مهم در تربیت جوانان و تقویت روحیه ملی شناخته می‌شد. با این حال، پیوندهای عمیق‌تری میان ورزش و سیاست را می‌توان در دوران قاجار و پهلوی مشاهده کرد.

دوران قاجار

در این دوران، ورزش‌های سنتی مانند کشتی و زورخانه به عنوان نمادهای هویت ملی و فرهنگی ایرانیان شناخته می‌شدند. با ورود ورزش‌های مدرن و تأسیس باشگاه‌های ورزشی، ورزش به ابزاری برای تبلیغ ملی‌گرایی تبدیل شد. ورزشکاران به عنوان قهرمانان ملی شناخته می‌شدند و موفقیت‌های آن‌ها در میادین بین‌المللی به تقویت احساس هویت ملی کمک کرد.

‏دوران پهلوی

در دوران رضا شاه و محمدرضا شاه پهلوی، ورزش به عنوان بخشی از پروژه‌های نوسازی و مدرنیزاسیون کشور مورد توجه قرار گرفت. دولت با تأسیس سازمان تربیت بدنی و ساخت زیرساخت‌های ورزشی، به تشویق جوانان به فعالیت‌های ورزشی پرداخت. این دوران، ورزش به‌عنوان ابزاری برای نمایش قدرت و پیشرفت ایران در عرصه بین‌المللی خاصه در زمان برگزاری المپیک و مسابقات آسیایی استفاده شد.

‏ ۲. ورزش به عنوان ابزار سیاسی

ورزش در ایران به عنوان ابزاری برای تبلیغات سیاسی و اجتماعی استفاده شده است. دولت‌ها در تاریخ معاصر ایران به‌ویژه در دوران پهلوی و پس از انقلاب اسلامی، از ورزش به عنوان وسیله‌ای برای جلب توجه و حمایت مردم بهره‌برداری کرده‌اند.

‏ تبلیغات سیاسی

موفقیت‌های ورزشی ایران در عرصه‌های بین‌المللی به‌ویژه در مسابقات فوتبال و کشتی، به‌عنوان ابزاری برای جلب حمایت عمومی و تقویت روحیه ملی مورد استفاده قرار گرفت. این موفقیت‌ها باعث ایجاد حس غرور ملی و افزایش محبوبیت دولت‌ها شد.

‏کنترل اجتماعی

دولت‌ها از ورزش به عنوان ابزاری برای کنترل اجتماعی و کاهش تنش‌های سیاسی بهره می‌بردند. با حمایت از ورزش و تشویق جوانان به فعالیت‌های ورزشی، سعی در کاهش نارضایتی‌های اجتماعی و سیاسی داشتند.

‏ ۳. ورزش و سیاست در دوران پس از انقلاب اسلامی

بعد از انقلاب اسلامی در سال 1979، رابطه ورزش و سیاست در ایران دستخوش تغییرات عمده‌ای شد. در این دوران، ورزش به ابزاری برای ترویج ارزش‌های اسلامی و ملی تبدیل شد.

‏سیاست‌گذاری ورزشی

دولت جمهوری اسلامی با تأسیس کمیته ملی المپیک و فدراسیون‌های ورزشی، به ساماندهی و سازماندهی ورزش در کشور پرداخت. همچنین، دولت با تأکید بر اهمیت ورزش در تربیت نسل جوان، سیاست‌های خاصی را برای تقویت ورزش‌های بومی و سنتی اتخاذ کرد.

چالش‌ها و محدودیت‌ها

با وجود حمایت‌های دولتی، ورزش در ایران با چالش‌هایی نیز مواجه است. محدودیت‌های اجتماعی، تبعیض‌های جنسیتی و عدم دسترسی به امکانات ورزشی از جمله این چالش‌ها هستند. همچنین، عدم حمایت مالی و سیاسی از ورزشکاران و فدراسیون‌های ورزشی، به کاهش کیفیت و موفقیت‌های ورزشی منجر شده است.

‏ ۴. نقش ورزشکاران در سیاست

ورزشکاران نیز به عنوان چهره‌های عمومی و نمادهای ملی، نقش مهمی در سیاست ایفا کرده‌اند. برخی از ورزشکاران با فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی خود، به مبارزه برای حقوق بشر و آزادی‌های اجتماعی پرداخته‌اند.

‏قهرمانان ملی

ورزشکاران موفق مانند کشتی‌گیران و فوتبالیست‌ها، به عنوان قهرمانان ملی شناخته می‌شوند و موفقیت‌های آن‌ها به تقویت هویت ملی کمک می‌کند. این قهرمانان با حضور در میادین بین‌المللی، باعث افزایش محبوبیت و توجه به مسائل اجتماعی و سیاسی کشور می‌شوند.

‏فعالیت‌های اجتماعی

برخی از ورزشکاران به فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی پرداخته و در زمینه‌های مختلفی چون حقوق بشر، حقوق زنان و عدالت اجتماعی فعالیت می‌کنند. این فعالیت‌ها نشان‌دهنده تأثیر ورزشکاران در شکل‌دهی به نظرات عمومی و تغییرات اجتماعی است.

ورزش و سیاست در ایران پیوندی عمیق و پیچیده دارند. ورزش نه تنها به عنوان یک فعالیت جسمانی بلکه به عنوان ابزاری برای ترویج فرهنگ، هویت ملی و تبلیغات سیاسی مورد استفاده قرارگرفته است. با وجود چالش‌ها و موانع، ورزش همچنان نقش مهمی در تحولات اجتماعی و سیاسی ایران ایفا می‌کند. در آینده، توجه به این پیوند می‌تواند به تقویت ورزش و بهره‌مندی از پتانسیل‌های آن در زمینه‌های اجتماعی و فرهنگی کمک کند.

ورزش و رسانه در ایران

ورزش و رسانه در ایران

۱. تاریخچه رسانه و ورزش در ایران

رابطه ورزش و رسانه در ایران به دوران قاجار برمی‌گردد، زمانی که نشریات ورزشی نخستین بار به چاپ رسیدند و اخبار ورزشی به تدریج وارد مطبوعات شدند. با ورود رادیو و تلویزیون به ایران در دهه‌های بعد، این ارتباط عمیق‌تر شد و رسانه‌ها به ابزاری برای ترویج ورزش و اطلاع‌رسانی در مورد مسابقات و رویدادهای ورزشی تبدیل شدند.با گسترش ورزش در ایران و افزایش توجه به فعالیت‌های ورزشی، رسانه‌های مخصوص این حوزه نیز تأسیس شدند. نشریات و مجلات ورزشی به طور ویژه به بررسی و پوشش رویدادهای ورزشی، تحلیل عملکرد تیم‌ها و ورزشکاران، و مصاحبه با قهرمانان پرداختند. این رسانه‌ها نقش مهمی در افزایش آگاهی و علاقه‌مندی مردم به ورزش داشتند.

با ورود تلویزیون به ایران، ورزش به یکی از موضوعات اصلی برنامه‌های تلویزیونی تبدیل شد. پخش زنده مسابقات، تحلیل‌های ورزشی و برنامه‌های ورزشی به شکل‌گیری یک فرهنگ ورزشی در جامعه کمک کردند. تلویزیون به عنوان یکی از مهم‌ترین رسانه‌ها، نقش بسزایی در شناساندن ورزش به مردم و افزایش تماشاگران این رویدادها ایفا کرد.

‏۲. نقش رسانه‌ها در ترویج ورزش

رسانه‌ها به عنوان پل ارتباطی میان ورزشکاران، تیم‌ها و تماشاگران، نقش مهمی در ترویج ورزش ایفا می‌کنند. این نقش شامل موارد است که رسانه‌ها با پوشش اخبار ورزشی و گزارش‌های تحلیلی، به تماشاگران اطلاعات دقیقی درباره مسابقات، تیم‌ها، و ورزشکاران می‌دهند. این اطلاعات به افزایش آگاهی و علاقه‌مندی مردم به ورزش کمک می‌کند.

رسانه‌ها به عنوان یک کانال برای تبلیغات ورزشی عمل می‌کنند و به جذب حامیان مالی و اسپانسرها کمک می‌کنند. این تبلیغات به تأمین منابع مالی برای تیم‌ها و فدراسیون‌های ورزشی کمک می‌کند و به رشد و توسعه ورزش در کشور کمک می‌کند.

با پخش برنامه‌های آموزشی و تحلیلی، به ترویج فرهنگ ورزشی و ارتقاء سطح آگاهی جامعه در مورد اهمیت ورزش و فعالیت‌های بدنی کمک می‌کنند. این برنامه‌ها می‌توانند به تشویق جوانان به فعالیت‌های ورزشی و افزایش مشارکت آنها در رویدادهای ورزشی منجر شوند.

‏۳. چالش‌های موجود در رابطه ورزش و رسانه

با وجود تأثیرات مثبت رسانه‌ها بر ورزش، چالش‌هایی نیز در این رابطه وجود دارد که می‌تواند مانع از توسعه و رشد ورزش شود.

در ایران، محدودیت‌های سیاسی و اجتماعی می‌تواند بر فعالیت‌های رسانه‌ای تأثیر بگذارد. سانسور اخبار ورزشی و موضوعات مرتبط با آن می‌تواند به عدم اطلاع‌رسانی صحیح و کامل در مورد رویدادهای ورزشی منجر می شود .

برخی از ورزش‌ها و رویدادهای ورزشی به دلیل عدم جذابیت رسانه‌ای و کمبود حمایت مالی، کمتر در رسانه‌ها پوشش داده می‌شوند. این امر می‌تواند به نادیده گرفتن استعدادها و ورزشکاران با قابلیت بالا منجر شود.

رسانه‌ها ممکن است تحت فشارهای سیاسی و اجتماعی قرار بگیرند که می‌تواند تأثیرات منفی بر پوشش ورزشی و تحلیل‌های مربوط به آن داشته باشد. این فشارها می‌تواند به عدم ارائه تحلیلات مستقل و بی‌طرفانه منجر شود.

‏۴. آینده ورزش و رسانه در ایران

با توجه به تحولات فناوری و افزایش دسترسی به اینترنت، آینده ورزش و رسانه در ایران به سمت دیجیتالی شدن و استفاده از رسانه‌های اجتماعی پیش می‌رود. این تحولات می‌تواند به افزایش دسترسی به اطلاعات ورزشی و گسترش فرهنگ ورزشی در جامعه کمک کند.

رسانه‌های اجتماعی به عنوان یک ابزار جدید برای ترویج ورزش و ارتباط مستقیم با طرفداران عمل می‌کنند. ورزشکاران و تیم‌ها می‌توانند با استفاده از این پلتفرم‌ها، به ترویج فعالیت‌های خود و ارتباط نزدیک‌تر با هواداران بپردازند.

با پیشرفت فناوری، امکان پخش زنده مسابقات ورزشی از طریق اینترنت فراهم شده است. این امر می‌تواند به افزایش دسترسی به رویدادهای ورزشی و جذب تماشاگران جدید کمک کند.

ورزش و رسانه در ایران رابطه‌ای پیچیده و متقابل دارند. رسانه‌ها به عنوان ابزاری برای ترویج ورزش، اطلاع‌رسانی و جذب حمایت مالی عمل می‌کنند. با این حال، چالش‌هایی نظیر سانسور و محدودیت‌های رسانه‌ای می‌تواند تأثیرات منفی بر این رابطه داشته باشد. با توجه به آینده دیجیتال و تحولات فناوری، ورزش و رسانه می‌توانند به یکدیگر کمک کنند تا به رشد و توسعه ورزش در ایران ادامه دهند و فرهنگ ورزشی را در جامعه ترویج دهند.