تصویربرداری عملکردی از مغز یک انسان در طی چندین نوع مراقبه عمیق
واکنش های مغز انسان در هنگام مراقبه های ذهنی
مدیتیشن چیست ؟
مدیتیشن یک تمرین ذهنی است که شامل تمرکز بر نفس یا اشیاء دیگر و در عین حال آرام کردن ذهن است. هزاران سال است که در فرهنگ های مختلف در سراسر جهان به عنوان بخشی از رشد معنوی، کاهش استرس و افزایش رفاه انجام می شود. برخی از انواع متداول عبارتند از مدیتیشن ذهن آگاهی، مراقبه محبت آمیز، مراقبه متعالی (TM) و مدیتیشن ویپاسانا. مانند هر مهارت دیگری، تمرین منظم منجر به بهبود تمرکز، ثبات عاطفی و رشد شخصی می شود.
معرفی ورزش های مدیتیشن
برای معرفی شیوه‌های مدیتیشن مؤثر، ضروری است که به آرامی شروع کنید و به تدریج در روال‌های روزمره یکنواختی ایجاد کنید. در اینجا چند مرحله اساسی برای شروع تمرین اشکال مختلف مدیتیشن آورده شده است:
1. یک تکنیک مراقبه مناسب را انتخاب کنید: از میان مراقبه ذهن آگاهی، مراقبه محبت آمیز، TM یا ویپاسانا انتخاب کنید. هر رویکرد بسته به ترجیحات و اهداف فردی مزایای منحصر به فردی را ارائه می دهد.
2. یک مکان آرام برای نشستن یا دراز کشیدن راحت پیدا کنید: مطمئن شوید که هنگام شروع جلسات مدیتیشن هیچ مزاحمتی مانند دستگاه های تلفن همراه، سر و صدا یا اعضای خانواده وجود نداشته باشد.
3. یک بازه زمانی ثابت ایجاد کنید: ساعات اختصاصی را در نظر بگیرید که در طی آن حداقل یک بار در هفته مدیتیشن را تمرین کنید. ثبات در دوره های کوتاه بر شدت غلبه می کند.
4. تکنیک های آرام سازی را توسعه دهید: با کشش ملایم یا تمرینات تنفس عمیق شروع کنید تا بدن و ذهن را برای تمرکز مراقبه آماده کنید. در صورت لزوم با روش های آرام سازی پیشرونده عضلانی آشنا شوید.
5. وضعیت نشستن را تمرین کنید: هرجا که ممکن است یک وضعیت نشستن راحت را برای کاهش ناراحتی فیزیکی و حفظ تراز مناسب در طول جلسه اتخاذ کنید.
6. فقط با پنج دقیقه شروع کنید: به تدریج مدت جلسات خود را افزایش دهید تا راحت تر و اعتماد به نفس بیشتری پیدا کنید. به یاد داشته باشید که هدف این نیست که فوراً به تمرکز کامل برسید، بلکه هدف ایجاد شفافیت و آرامش پایدار در درون خود است.
7. روی نفس خود تمرکز کنید: در صورت استفاده از این روش، چشمان خود را ببندید و به چرخه تنفس طبیعی خود توجه کامل داشته باشید - دم از بینی و بازدم از طریق دهان. اجازه دهید افکار به طور طبیعی ایجاد شوند و بدون تلاش برای سرکوب آنها از بین بروند.
8. از تجسم یا مانترا استفاده کنید: برای کسانی که علاقه مند به گنجاندن تصاویر یا کلمات خاص در جلسات مراقبه خود هستند، تصاویر هدایت شده، ضبط های صوتی یا عبارات تکراری ساده معروف به مانترا را کشف کنند. به خاطر داشته باشید که این عناصر به عنوان ابزاری برای کمک به حفظ تمرکز عمل می کنند و ممکن است بین افراد متفاوت باشد.
9. در مورد تجربیات فکر کنید: پس از اتمام هر جلسه مراقبه، چند لحظه به تأمل در مورد احساساتی که در طول تمرین به وجود آمدند، چه احساسی در ابتدا در مقابل اکنون داشتند و چه بینش های جدیدی ظاهر شده اند، فکر کنید. این خودآگاهی می تواند به افزایش درک و پذیرش در مورد ماهیت آگاهی کمک کند.
10. با خود صبور و مهربان باشید: بدانید که ایجاد عادات سالم مانند مدیتیشن نیازمند زمان و تلاش است. اگر نتایج اولیه فوری نیست، خودتان را مورد ضرب و شتم قرار ندهید. پشتکار کلیدی است بازخورد و تشویق منظم همچنین می تواند از پیشرفت به سمت نتایج مطلوب حمایت کند.
یوگا کریا و یوگا نیدرا
یوگا کریاس و یوگا نیدرا دو جنبه متمایز از سنت‌های یوگا را نشان می‌دهند و لایه‌های بیشتری از تمرین را فراتر از اصول اصلی مدیتیشن و حرکت ارائه می‌دهند. هدف این رویکردهای مکمل ارتقای تعادل، انعطاف‌پذیری و وضعیت‌های عمیق‌تر آگاهی است. در حالی که هر دو شامل درگیر شدن با بدن هستند، تمرین‌های خواب ترمیمی مانند یوگا نیدرا بر درمان و پیشگیری از بیماری‌های مزمن تأکید دارند، در حالی که تمرین‌های پویا مانند آساناس و پرانایاما در یوگا کریا بر تحول فیزیکی، قدرت و هماهنگی متمرکز هستند. در زیر خلاصه ای از چندین تکنیک محبوب یوگا کریا و یوگا نیدرا آورده شده است:
1. یوگا کریاس
- بالاسانا (ژست کودک): ایستادن را با دستان به هم متصل پشت سر، پاها به اندازه عرض باسن، زانوها کمی خمیده شروع کنید. کف دست ها را به سمت جلو به سمت قفسه سینه فشار دهید تا زمانی که آرنج ها مستقیماً بالای مچ قرار گیرند. بدن را به سمت بیرون به سمت راست بچرخانید، پاها را صاف نگه دارید، سپس جهت را به سمت چپ برگردانید. کل دنباله را دو بار تکرار کنید.
- اوتکاتاسانا (حالت ایستادن سر): به پشت دراز بکشید، بدن را بچرخانید تا به سمت سقف باشد. *** را از زمین بلند کنید، لگن را ثابت نگه دارید، بازوها را به موازات زمین دراز کنید و انگشتان را محکم زیر بغل قرار دهید. قبل از رها کردن و بازگشت به حالت دراز کشیدن، چندین نفس نگه دارید.
- Dandasana II (پاز پادشاه دو پا): صاف روی شکم خود دراز بکشید. بازوها را به طور گسترده باز کنید، ساعدها را در طرفین مقابل کمر قرار دهید و بالاتنه را به سمت عقب متمایل کنید تا قسمت بالایی ستون فقرات با استخوان های داخلی ران پاهای جلویی تماس پیدا کند. دست ها را مستقیم به جلو دراز کنید، مطمئن شوید که آرنج ها از روی سینه ها عبور نمی کنند. مراقب باشید که اجازه ندهید زانوها روی ران ها فرو بریزند. در عوض، سعی کنید آنها را کمی کشیده و خمیده نگه دارید.
2. یوگا نیدراها
- Vajasanagarana: با پیدا کردن یک مکان راحت برای دراز کشیدن با رو به دیوار شرقی یا غربی شروع کنید. چشمان خود را ببندید، چند لحظه به صداهای بیرون گوش دهید، سپس سوراخ های بینی خود را با زبان رو به جلو باز کنید. از طریق بینی عمیق نفس بکشید و شکم را کاملا پر کنید و سه ثانیه نگه دارید. به آرامی از طریق دهان بازدم کنید و اجازه دهید تمام تنش و فشار هوا آزاد شود. این روند را برای ده سیکل تکرار کنید و پس از هر دم فقط تا بازدم کامل م *** کنید.
- Anulom Vilom Sevanahara: یکی دیگر از تکنیک های خواب ترمیمی شامل دم و بازدم متناوب از طریق بینی است. در چهار شمارش اول، نفس عمیق بکشید، بدن و حفره شکم را پر کنید، سپس با شمارش هفت و هشت به آرامی بازدم کنید. این الگوی دم و سپس بازدم را تقریباً چهل و پنج تا شصت دقیقه ادامه دهید. توجه ویژه ای به احساسات در طول این تمرین، احساس بالا و پایین رفتن قفسه سینه، ضربان قلب و سطح انرژی کلی خود داشته باشید.
هر دو یوگا کریا و یوگا نیدرا به صبر، فداکاری و راهنمایی مربیان با تجربه نیاز دارند که می توانند مشاوره هدفمند بر اساس نیازها، توانایی ها و اهداف فردی ارائه دهند.
بررسی فعالیت های مغزی هنگام انجام یوگا نیدرا
بررسی فعالیت های مغزی هنگام انجام یوگا نیدرا
تکنیک‌های خواب ترمیمی، از جمله آن‌هایی که در سنت‌های یوگا مانند یوگا نیدرا یافت می‌شوند، از آرامش عمیق و استراتژی‌های پردازش ذهنی برای کمک به افراد برای انتقال مؤثرتر بین حالت‌های بیداری و خواب ناخودآگاه استفاده می‌کنند. هنگامی که این روش ها به طور منظم تمرین شوند، می توانند منجر به بهبود کیفیت زندگی، کاهش علائم بی خوابی، مدیریت استرس و بهزیستی کلی عاطفی شوند. مکانیسم های اساسی این مزایا اغلب به تغییرات در فرآیندهای فیزیولوژیکی عصبی مربوط می شود که در طول مراحل خواب در مغز رخ می دهد. با بررسی فعالیت‌های مختلف مغز مرتبط با یوگا نیدرا، ما بینشی در مورد تأثیرات بالقوه آن بر حوزه‌های مختلف مانند تثبیت حافظه، کاهش اضطراب و عملکرد کلی ذهنی به دست می‌آوریم. در اینجا بررسی مختصری از برخی یافته‌های مهم مربوط به الگوهای فعالیت مغز در طول یوگا نیدرا آورده شده است:
1. تغییرات در فرکانس موج تتا: یکی از مهم ترین تغییرات مشاهده شده در حین تمرین یوگا نیدرا، کاهش امواج تتا با فرکانس پایین - که معمولاً در مراحل خواب حرکت غیرسریع چشم (NREM) غالب است - در مقایسه با حالت بیداری اولیه است. امواج تتا نقش اساسی در تنظیم برانگیختگی، خلق و خو و هوشیاری دارند و فرکانس‌های پایین‌تر مربوط به حالت‌های عمیق‌تر آرامش و افزایش آگاهی است. دامنه تتا کمتر با کیفیت خواب بهتر، بهبود عملکرد در طول کارهای آزمایشگاهی که نیاز به توجه مداوم دارند و انعطاف پذیری بیشتر در برابر محرک های خارجی مانند سر و صدا یا حواس پرتی مرتبط است.
2. افزایش همگام سازی امواج آلفا: مطالعات نشان داده است که افرادی که در یوگا نیدرا شرکت می کنند، همزمان سازی امواج آلفای بالاتری را در مناطق متعدد قشر جلوی مغز، قشر کمربندی قدامی و سایر شبکه های مغزی مرتبط در مقایسه با افراد کنترل بدون تمرین خواب نشان می دهند. امواج آلفا مسئول ایجاد احساس آرامش، هوشیاری و خودآگاهی هستند، همراه با افزایش همزمانی که حاکی از افزایش ارتباطات و هماهنگی بین جمعیت های عصبی در این دوره است. قدرت آلفای بالاتر با بهبود عملکرد شناختی و عملکردهای اجرایی مانند حل مسئله، حافظه کاری و مهارت های تصمیم گیری مرتبط است.
3. کاهش در قدرت باند بتا و گاما: برعکس، شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد شرکت‌کنندگان یوگا نیدرا نسبت به گروه‌های کنترل، قدرت باند بتا و گاما کمتری را تجربه می‌کنند. امواج بتا در درجه اول به برنامه ریزی حرکتی و اجرای عمل کمک می کنند، در حالی که امواج گاما انتقال سریع اطلاعات و یکپارچگی را در میان شبکه های مغزی در مقیاس بزرگ درگیر در شناخت، ادراک و تعامل اجتماعی تسهیل می کنند. کاهش فعالیت بتا و گاما نشان‌دهنده زمان پاسخ آهسته‌تر و بالقوه اختلال در سرعت پردازش هنگام مقایسه افراد آموزش دیده در یوگا نیدرا با گروه‌های کنترل مشابه است. با این حال، باید توجه داشت که دوره های بیش از حد آرام بخش یا اختلال ناشی از داروها ممکن است این اثرات را خنثی کند، بنابراین نیاز به نظارت دقیق و ایجاد تعادل در مداخلات درمانی دارد.
4. پیامدها برای تثبیت حافظه و یادگیری: اگرچه شواهد مستقیمی که یوگا نیدرا را با پیشرفت‌های خاص در تثبیت حافظه مرتبط می‌کند، محدود است، مطالعات متعدد همبستگی بین افزایش همگام‌سازی آلفا و افزایش عملکرد یادآوری را در طول کارهایی که شامل خاطرات کلامی یا بصری است گزارش می‌دهند. علاوه بر این، محققان پیشنهاد می‌کنند که مدولاسیون انعطاف‌پذیری سیناپسی - تقویت یا تضعیف اتصالات بین نورون‌ها در طول رشد و بزرگسالی - ممکن است در تسهیل ماندگاری طولانی‌مدت پس از قرار گرفتن در معرض دستگاه‌ها یا تکنیک‌های یادگاری، مانند تمرین‌های تجسمی که معمولاً در طول یوگا نیدرا استفاده می‌شود، نقش داشته باشد. تمرین کنید.
5. اثربخشی در کاهش علائم اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) و افسردگی: برخی از تحقیقات اولیه نشان می دهد که یوگا نیدرا ممکن است اثرات مفیدی بر بیماران PTSD و افراد مبتلا به اختلال افسردگی اساسی داشته باشد. یافته ها شامل کاهش احساس ترس و بیش از حد برانگیختگی، بهبود تولید کورتیزول و کاهش واکنش پذیری به رویدادهای منفی است. تحقیقات بیشتری برای تایید این مشاهدات و ایجاد شواهد قوی در حمایت از استفاده از یوگا نیدرا به عنوان یک گزینه درمانی کمکی برای اختلالات مربوط به تروما و شرایط روانپزشکی مورد نیاز است.
به طور خلاصه، تعاملات پیچیده بین ساختارهای مختلف مغز و انتقال‌دهنده‌های عصبی در طول مراحل خواب، فرصت‌های فراوانی را برای تقویت عملکرد کلی شناختی، ثبات عاطفی و انعطاف‌پذیری فراهم می‌کند. شیوه‌های خواب ترمیمی مانند یوگا نیدرا به‌ویژه در ارتقای تغییرات مثبت در این حوزه‌ها مؤثر به نظر می‌رسند، اگرچه اعتبارسنجی علمی دقیق و آزمایش‌های بالینی برای تثبیت ادعاهای قطعی در مورد اثربخشی آنها ضروری است. توجه به این نکته حائز اهمیت است که توصیه های شخصی باید همیشه با در نظر گرفتن آرایش بیولوژیکی منحصر به فرد، عوامل محیطی و سابقه پزشکی فرد ارائه شود. مشاوره با یک متخصص دارای مجوز و آشنا با شیوه های ترمیمی، مشتریان را قادر می سازد تا برنامه ها و روال های مناسب متناسب با نیازها و اهداف خاص خود را توسعه دهند.
بررسی هوشیاری در مدیتیشن
بررسی هوشیاری در مدیتیشن
آگاهی نقش مهمی در تسهیل فرآیندهای مراقبه و درک جنبه های مختلف تجربه انسانی ایفا می کند. هنگامی که درگیر مراقبه های هدایت شده می شوند، شرکت کنندگان اغلب دیدگاه های مختلف در مورد هویت شخصی، عملکردهای شناختی، پاسخ های عاطفی و بیداری معنوی را در حالی که درجات مختلفی از حالات ذهنی و فیزیکی را تجربه می کنند، بررسی می کنند. این مقاله آگاهی در مراقبه را بررسی می‌کند و بینش‌های نظری و کاربردهای عملی را بررسی می‌کند که چگونه تعاملات ما با خود، دیگران و دنیای طبیعی را شکل می‌دهد.
I. مقدمه: درک آگاهی در مراقبه
در اعمال متفکرانه مانند مدیتیشن، افراد به دنبال پرورش آگاهی بدون قضاوت از افکار، احساسات، احساسات بدنی، ادراکات و ساختارهای خودآگاه خود هستند. این فرآیند شامل ابداع روش‌هایی برای آموزش توجه، توسعه مهارت‌های آرامش‌بخشی و شناخت ماهیت الگوهای تفکر خودارجاعی مرتبط با ایگو و دلبستگی است. با بررسی آگاهی در مدیتیشن، می‌توانیم بینش عمیق‌تری نسبت به پیچیدگی‌های روان انسان به دست آوریم و راه‌هایی را برای ارتقای انعطاف‌پذیری ذهنی، تعادل عاطفی و رشد معنوی بیشتر کشف کنیم.
II. نظریه های آگاهی در مدیتیشن
تئوری های مختلف در مورد آگاهی تحت تأثیر کار اکتشافی انجام شده در خلوت های مراقبه و مطالعات تحقیقاتی بین رشته ای شامل علوم اعصاب، علوم شناختی و فلسفه قرار گرفته اند. در زیر چند چارچوب اساسی وجود دارد که به درک آگاهی در زمینه های مدیتیشن کمک می کند:
1. نظریه اطلاعات یکپارچه (IIT): IIT که توسط Johannes Tiersch و سایر دانشمندان توسعه یافته است، معتقد است که آگاهی زمانی بوجود می آید که سیستم ها به پیچیدگی کافی - اندازه گیری شده با اطلاعات یکپارچه - در رابطه با محیط خود می رسند. طبق IIT، شبکه‌های عصبی که قادر به تولید تجربیات ذهنی هستند باید در سیستم‌های بزرگ‌تر تعبیه شوند و تعاملات علی پیچیده‌ای را تشکیل دهند که ارتباط مؤثر با دنیای خارج را ممکن می‌سازد. برخی از طرفداران استدلال می کنند که آموزش مدیتیشن به دلیل بهبود ارتباط و وابستگی متقابل در میان نواحی مغزی که در پردازش ورودی های حسی و کنترل اقدامات داوطلبانه نقش دارند، باعث افزایش اطلاعات یکپارچه می شود.
2. نظریه فضای کاری عصبی جهانی (GNW): ارائه شده توسط کریستوفر فاستر و همکارانش در دانشگاه کمبریج، GNW نشان می دهد که آگاهی از پیکربندی مجدد پویا فعالیت عصبی که در سراسر بخش های بزرگی از قشر مغز به نام "فضای کار جهانی" رخ می دهد، پدید می آید. در طول مدیتیشن، شرکت‌کنندگان از استراتژی‌هایی مانند تمرکز توجه، کاهش حواس‌پرتی، و تنظیم محرک‌های نامربوط برای ایجاد محیط‌هایی پایدار استفاده می‌کنند که در آن خاطرات، مقاصد و زبان برای آگاهی قابل دسترسی است. در مقابل، هنگامی که رویدادهای ناراحت کننده یا تهدید کننده رخ می دهد، فضای کاری جهانی مختل می شود و باعث می شود که بدون اینکه بتوانیم دلیل آن را بیان کنیم، درد، ترس یا سردرگمی را تجربه کنیم.
3. کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی (MBSR): با تکیه بر اصول مدل های بودایی و روانشناختی، MBSR افراد را تشویق می کند تا بر لحظه حال تمرکز کنند، افکار و احساسات را بدون قضاوت بپذیرند، و آگاهی از نفس و احساسات فیزیکی را پرورش دهند. تحقیقات نشان داده است که تمرین منظم MBSR منجر به بهبود قابل توجهی در کاهش استرس، تنظیم هیجانی و کیفیت کلی زندگی می شود. با توجه به محوریت آگاهی برای این مزایا، برخی پیشنهاد می کنند که توانایی مدیتیشن برای افزایش سلامت روان در درجه اول به اثربخشی آن در ایجاد حساسیت بیشتر و پذیرش پدیده های درونی نسبت داده می شود.
با یوگا نیدرا به سادگی تمرکز کنید!
یوگا نیدرا یک تمرین قدرتمند برگرفته از سنت‌های یوگای هندو است که راهنمایی برای دستیابی به آرامش، آرامش درونی و آرامش عمیق از طریق تنفس کنترل‌شده و تکنیک‌های تجسم متمرکز ارائه می‌دهد. در حالی که این مقاله عمدتاً به مفهوم آگاهی در مدیتیشن می پردازد، اجازه دهید بررسی کنیم که چگونه یوگا نیدرا به طور خاص از آگاهی برای دستیابی به حالت های عمیق آرامش و غوطه ور شدن استفاده می کند.
1. تکنیک های تنفس عمیق: در قلب یوگا نیدرا استفاده از تمرینات تنفسی کنترل شده نهفته است که برای آرام کردن سیستم عصبی و افزایش آگاهی از احساسات بدن طراحی شده اند. یکی از تکنیک‌های رایج شامل تمرکز بر حس ورود و خروج هوا به سوراخ‌های بینی، پیشرفت برای مشاهده بالا و پایین رفتن عضلات دیواره قفسه سینه، و در نهایت آگاهی از جریان صاف نفس بین ریه‌ها و دیافراگم است. این تجسم‌ها نه تنها باعث می‌شوند که فرد در لحظه کنونی ثابت شود، بلکه او را تشویق می‌کند تا با طنین‌ها و ارتعاشات ظریف تولید شده توسط هر دم و بازدم هماهنگ شود، در نتیجه حس ارتباط آنها با چرخه تنفسی خود را تقویت می‌کند.
2. تجسم هدایت شده: هنگامی که تمرین‌کنندگان وارد مراحل عمیق‌تر یوگا نیدرا می‌شوند، به شدت به تصاویر هدایت‌شده تکیه می‌کنند تا آگاهی خود را بیشتر خالص کنند و حس هماهنگی با جهان را ایجاد کنند. در طول تمرین، افراد ممکن است خود را تجسم کنند که زیر یک برگ نیلوفر درخشان که به آرامی بالای آب شناور است، ایستاده اند و توسط اجرام آسمانی متعددی مانند سیارات، قمرها، ستاره ها و کرم شب تاب احاطه شده است. آنها ممکن است تصور کنند که برای وجودشان در این پناهگاه آرام احساس قدردانی می کنند و اجازه می دهند خرد بی نهایت موجود در گلبرگ های نیلوفر آبی آنها را کاملاً پر کند. این فرآیند به پرورش حس قوی آرامش و اعتماد درونی کمک می‌کند و فضایی امن برای رهایی از تنش، منفی‌گرایی و انرژی بی‌قراری که در طول زمان انباشته می‌شود، ایجاد می‌کند.
3. تعامل بین آگاهی هشیار و پردازش ناخودآگاه: در طول دوره یوگا نیدرا، الگوهای فکر آگاهانه به تدریج کاهش می یابد تا زمانی که تمرین کنندگان خود را به طور یکپارچه با سمفونی فرآیندهای ناخودآگاهی که در بدن اتفاق می افتد می یابند. در این حالت، افراد به جای مبارزه با پاسخ‌های خودکار به محرک‌های بیرونی، نسبت به سیگنال‌ها و محرک‌های داخلی حساس‌تر می‌شوند و به آنها اجازه می‌دهند تا بدون احساس اجبار برای سرکوب احساسات منفی یا اجتناب از گفتگوهای دشوار، به چالش‌ها و شرایط واکنش مناسب نشان دهند. به عنوان مثال، تمرین‌کنندگان به جای تسلیم شدن در برابر ترس در جلسات سخنرانی عمومی، ممکن است متوجه شوند که ذهن خودآگاه آنها از قبل احساس ناراحتی می‌کند اما در نهایت جای خود را به قدرتی آرام می‌دهد که از درون نگری و پذیرش به وجود آمده است.
. فواید تمرین یوگا نیدرا
با توجه به نقش منحصر به فردی که آگاهی در یوگا نیدرا ایفا می کند، منطقی است که مزایای آن ممکن است فراتر از آرامش و سلامت روان باشد. تحقیقات علمی متعددی این ادعا را تایید کرده اند که تمرین منظم یوگا نیدرا می تواند مزایای متعددی از جمله:
1. بهبود عملکرد شناختی: شواهد اولیه نشان می دهد که شرکت در برنامه های یوگا نیدرا ممکن است به کاهش سطح استرس، بهبود تمرکز، افزایش بهره وری و حتی کاهش سرعت پیری با بهبود ساختار و عملکرد مغز کمک کند. به نظر می رسد یوگا نیدرا از طریق کنترل هدفمند فعال سازی سیستم عصبی خودمختار، تمرینات تجسم هدایت شده و اصلاحات تنفسی، مسیرهای ارتباطی کارآمدتری را در مغز که مسئول هماهنگی، حافظه، یادگیری و عملکردهای اجرایی است، تقویت می کند.
2. مدیریت درد و کاهش التهاب: یوگا نیدرا با تاکید بر ایجاد خودآگاهی بیشتر، آرامش و همسویی با حقایق جهانی، مزایای بالقوه ای را در مدیریت شرایط درد مزمن مانند استئوآرتریت، مولتیپل اسکلروزیس، فیبرومیالژیا و اختلال استرس پس از سانحه نشان داده است. . علاوه بر این، یافته های تحقیقات نشان می دهد که تمرین یوگا نیدرا ممکن است با افزایش جریان خون محیطی، کاهش سطح کورتیزول و تقویت بافت همبند به کاهش درد کمک کند.
3. بهبود کیفیت خواب و کاهش استرس: مشارکت منظم در تمرین یوگا نیدرا با بهبود نرخ بی خوابی و رضایت بیشتر از خواب در مقایسه با افرادی که در این تمرین شرکت نمی کنند مرتبط است. علاوه بر این، مطالعات نشان می‌دهد که شرکت‌کنندگانی که از تکنیک‌های آرام‌سازی استفاده می‌کنند، مانند آنچه در یوگا نیدرا یافت می‌شود، گزارش می‌دهند که خواب‌های کمتر، خواب‌آلودگی کمتر در طول روز و افزایش هوشیاری را تجربه می کنند .
