حقوقی که بعد از ازدواج از زنان در ایران گرفته میشود.
همانطور که در جریان هستید ، در ایران زنان بعد از ازدواج حق هایی ازشان گرفته میشود و به همسرانشان تعلق میگیرد. اگر میخواهید بدانید بعد از ازدواج چه حقوقی دیگر ندارید در این مقاله با ما همراه باشید.
حق طلاق
حق طلاق در حقیقت عنوان عامیانه ای است که در بین مردم رواج پیدا کرده، وگرنه از نظر قانونی حق طلاق برای زن وجود ندارد. در قانون حق طلاق مختص مرد بوده و زنان تنها در شرایطی خاص مانند: سختی عصر و حرج، عدم پرداخت نفقه، مفقود الاثر بودن شوهر و غیره می‌توانند تقاضای طلاق دهند.
بر طبق ماده ۱۱۳۳ قانون مدنی و شرع، حق طلاق به دست مرد است. اما مرد می‌تواند اجرای حق خود در طلاق را به همسرش یا هر شخص دیگری وکالت دهد.
وکالت حق طلاق یا همان گرفتن حق طلاق به دو صورت است:
اول این که به صورت شرط ضمن عقد در سند ازدواج نوشته شود.
دوم این که زوج (مرد) به یکی از دفاتر اسناد رسمی مراجعه می‌کند و وکالت در طلاق به همسرش یا دیگری بدهد.
وکالت طلاق بایستی حتما محضری می‌باشد یعنی در سند رسمی باشد. خواه ضمن سند ازدواج یا به صورت وکالتنامه طلاق محضری.
شرط اجازه خروج از کشور
چه قبول داشته باشید چه نداشته باشید، چه منصفانه باشد و چه نباشد، اجازه خروج از کشور زنان به دست شوهران است و اگر قصد جدی خروج از کشور دارید باید حق اجازه خروج از کشور را از شوهرتان بگیرید.
وضع شرط اجازه خروج از کشور از چند جهت مهم است:
با این شرط، زن مطمئن میشود که شوهرش این امتیاز را به عنوان برگ برنده و برای تحت فشار گذاشتن او نگه نداشته است.
چه شوهرانی که در بدترین و اضطراری‌ترین مواقع از همسرشان خواسته اند مهریه خود را ببخشد یا ملکی را به نام او کند تا به او اجازه خروج از کشور بدهد، یا در اختلافات زناشویی دیده ام که شوهر گذرنامه زن را پاره کرده تا زن امکان گرفتن گذرنامه جدید نداشته باشد یا مستقیما به اداره گذرنامه رفته و او را ممنوع الخروج کرده است.
این جور حقوق کلا محک خوبی برای سنجیدن درصد اعتماد آقایان به همسرشان است.
همچنین نشانه‌ای از سلامت رابطه، میان شما و همسرتان است به این گونه که مرد نشان می‌دهد تا حد امکان در جهت برابری حقوق شما با خودش می‌کوشد و برای شما ارزش و احترام قائل است.
با توجه به این که این مسئله در عمل ممکن است مشکلات فراوانی را ایجاد کند، عبارت زیر به منزله شرط در هنگام عقد ازدواج می‌تواند مشکل گشا باشد:
زوج به زوجه، وکالت بلا عزل می‌دهد که با همه اختیارات قانونی بدون نیاز به اجازه شفاهی یا کتبی مجدد شوهر، از کشور خارج شود. تعیین مدت، مقصد و شرایط مربوط به مسافرت به خارج از کشور به صلاحدید خود زن است.
شرط حق ادامه تحصیل و اشتغال
خیلی از خانم‌های این دوره می‌خواهند درس بخوانند؛ برایشان مهم است که از پیشرفت‌های دنیای علم عقب نمانند.
دیگر آن زمان‌ها گذشت که فقط آقایان دکتر و مهندس بودند و در جامعه مراودات اجتماعی داشتند؛ حالا خانم‌ها هم سهمشان را از زندگی می‌خواهند.
یکی از ابتدایی‌ترین این حقوق حق ادامه تحصیل است. متاسفانه برخی از مردان گمان می‌کنند زمانی که زنی به همسری آن‌ها در می‌آید برای داشتن تمامی حقوق انسانی اش باید از او اجازه بگیرد، اما حقیقت چیز دیگری است.
خانم‌ها می‌توانند حق ادامه تحصیل تا هر مقطعی که بخواهند و اشتغال در هر رشته‌ای را در عقدنامه ثبت کنند.
حق انتخاب مسکن و تعیین شهر محل زندگی
برای خیلی از خانواده‌ها مهم است که دخترشان بعد از ازدواج در نزدیکی آن‌ها زندگی کند. طبق قانون زن باید در خانه‌ای که شوهر تعیین می‌کند سکونت کند، مگر آنکه اختیار تعیین منزل به زن داده شده باشد.
به عبارتی دیگر، زن می‌تواند در ضمن عقد نکاح، اختیار و حق انتخاب مسکن و حتی تعیین موقعیت و شهر محل زندگی مشترک را در صورت قبول شوهر برای خویش قرار دهد و در صورت خودداری شوهر از تهیه مسکن و یا مسکن موضوع شرط، زن می‌تواند علیه همسرش در دادگاه شکایت کند.
حق حضانت فرزند
حضانت یعنی نگهداری و مراقبت جسمی، روحی، مادی و معنوی اطفال و تعلیم و تربیت آن‌ها که به موجب ماده ۱۱۶۸ قانون مدنی ایران هم حق و هم تکلیف والدین است.
قانون مدنی مصوب ۱۳۱۴ ماده ۱۱۶۹ بیان می‌کرد حضانت فرزند پسر تا ۲ سالگی و حضانت دختر تا ۷ سالگی به مادر سپرده شده و پس از انقضای این مدت حضانت با پدر است، اما با اصلاحیه مصوب سال ۸۲ که به تصویب مجمع تشخیص مصلحت رسید، برای حضانت و نگهداری طفل که پدر و مادر او از یکدیگر جدا شده‌اند، مادر تا ۷ سالگی (پسر یا دختر فرقی ندارد) اولویت دارد و پس از آن با پدر است.
زن و مرد می‌توانند توافق کنن که در صورت طلاق حضانت فرزندان پسر و دختر تا چه سنی و بر عهده چه کسی باشد و این توافق را در عقدنامه ثبت کنند.
