روز مادر در ملل های مختلف

روز مادر در ملل های مختلف به این صورت است که در کشورهای مختلف تاریخ‌های متفاوتی را برای روز مادر، در نظر گرفته‌اند ؛ در عموم کشورهای عربی، روز مادر همزمان با آغاز بهار در نیمکره شمالی( ۲۱ مارس معادل ۱ فروردین) است. داستان گرامیداشت روز مادر کشورهای عربی به مصر بازمی‌گردد؛ در سال ۱۹۴۳ روزنامه‌نگار و نویسنده مشهور مصری، مصطفی امین، تحت تاثیر داستان غمناکی از مادری بیوه قرار می‌گیرد که با سختی فراوان فرزندش را بزرگ می‌کند و آن فرزند، پزشک می‌شود اما مادرش را از یاد می‌برد.

مصطفی امین تصمیم می‌گیرد که برای ثبت روز مادر در تقویم مصر، تلاش کند و با تحمل سختی‌های فراوان و حتی مورد تمسخر واقع شدن، نهایتا جمال عبدالناصر، رئیس‌جمهور مصر با قرار گرفتن ۲۱ مارس به عنوان روز مادر موافقت می‌کند؛ پس از این رویداد، بسیاری از کشورهای عربی خاورمیانه و شمال آفریقا نظیر عراق، سوریه، عربستان سعودی، قطر، اردن و لبنان ۲۱ مارس را به عنوان روز مادر در تقویم‌هایشان قرار می‌دهند.

در کشورهایی که ا *** ر مردم پیروی کلیسای کاتولیک هستند؛ روز مریم مقدس در تقویم کلیسای کاتولیک را به عنوان روز مادر جشن گرفته می‌شود.در ا *** ر جمهوری‌های استقلال یافته از اتحاد جماهیر شوروی و کشورهای حوزه بالکان، روز زن و روز مادر به طور همزمان برگزار می‌شود؛ در روسیه، ازبکستان، تاجیکستان، بوسنی و هرزگوین، قزاقستان، ارمنستان، جمهوری آذربایجان و.. ۸ مارس به عنوان روز مادر، گرامی داشته می‌شود.

در ایران روز مادر رسمی، ۲۰ جمادی‌الثانی زادروز دختر پیامبر اسلام، فاطمه زهرا ااست.

از سال ۱۳۳۹، ۲۵ آذر سالروز تأسیس کانون حمایت از مادران و نوزادان به عنوان روز مادر گرامی داشته می‌شد. این انجمن در سال ۱۳۱۹ به فرمان رضا شاه ایجاد شده بود.[نیازمند منبع] پس از انقلاب ۱۳۵۷ تاریخ این روز تغییر کرد، برخی معتقدند این تغییر، برای جلوگیری از حرکت‌های جنبش زنان و تغییر شکل سنتی خانواده‌ها صورت گرفته‌است.

اما بر بنیان کتاب‌های «آثارالباقیه» و «التّفهیم» ابوریحان بیرونی، «زین‌الأخبار» گردیزی، «شرف‌نامه» نظامی گنجوی و «شاهنامه» فردوسی در فرهنگ ایران روز زن و روز مادر همزمان با جشن اسفندگان در پنجم اسفندماه بوده‌است. «اسفند» یا «اسپند» در فارسی، «سپندارمت» یا «سپندارمد» در پهلوی و «سپَنتَ آرمَیتی» در گات‌ها یکی از فروزه‌های اهورامزدا و در اوستای نو نام یکی از امشاسپندبانوان است که در جهان مینُوی نماد دوستداری و بردباری و فروتنی اهورامزدا و در این جهان نگهبان زمین و باروری و سرسبزی آن است.

در گاه‌شماری ایرانی، دوازدهمین ماه از سال و پنجمین روز از هر ماه «اسفند» نام دارد، از این‌روی در روز اسفند از ماه اسفند یا پنجم اسفندماه، در آستانه بهار طبیعت و نو شدن زمین جشن اسفندگان برپا می‌شود.

روز مادر در ایتالیا برای اولین بار در ۱۲ مه سال ۱۹۵۷ در شهر آسیزی جشن گرفته شد. انتخاب چنین روزی، ابتکار اوتلو میگلیوسی، کشیش کلیسای محلهٔ توردیبتو بود. این جشن بسیار موفق بود به گونه‌ای که یک سال پس از آن روز مادر در سراسر ایتالیا جشن گرفته شد؛ و پس از آن نیز، همواره در دومین یکشنبهٔ ماه مه بزرگ داشته شد.

بیشتر کشورهای آفریقایی ابتکار داشتن یک روز مادر را از سنت‌های بریتانیا گرفتند؛ اما با وجود این در فرهنگ‌های گوناگون قارهٔ آفریقا، قبل از دورهٔ حمله اروپایی‌هاn به آن، جشن‌ها و مناسبت‌های زیادی برای مادران وجود داشته‌است.

در پرتغال، روز مادر یا «Dia da Mãe» یک روز تعطیلی غیررسمی است که هر سال در اولین یکشنبهٔ ماه مه برگزار می‌شود و گاهی با روز کارگر هم‌زمان می‌گردد.

در ژاپن در دوره شووا، روز مادر، زادروز ملکه کوگو مادر امپراتور آکی‌هیتو بود؛ در روز ۶ مارس. گرامی داشت روز مادر در سال ۱۹۳۱ زمانی که اتحادیهٔ زنان شاهنشاهی تشکیل شد، مورد بحث قرار گرفت. در سال ۱۹۳۷ اولین جلسهٔ «ستایش مادران» در ۸ مه برگزار شد و حدود سال ۱۹۴۹، جامعهٔ ژاپن تصمیم به جشن گرفتن روز مادر در دومین یکشنبهٔ ماه مه گرفت؛ مانند دیگر کشورها. امروزه در روز مادر مردم به یکدیگر انواع گل مانند میخک و رز را به عنوان هدیه می‌دهند.

در کانادا روز مادر در دومین یکشنبهٔ ماه مه جشن گرفته می‌شود (البته این روز یک تعطیلی رسمی نیست) به این صورت که افراد به مادرشان یا مادربزرگشان یا زنان ویژه در خانواده هدیه می‌دهند و جشن کوچکی برگزار می‌کنند. در دیگر ملت‌های غربی مانند آمریکا، انگلستان و استرالیا جشن روز مادر بسیار کوچکتر است؛ مردم کانادا به مادران خود بیشتر ابراز محبت می‌کنند.

در پاکستان، روز مادر دومین یکشنبهٔ ماه مه‌است. در این روز بسیاری از رسانه‌های گروهی (شبکه‌های تلویزیونی) با ساز و آواز و برنامه‌های ویژه این روز را جشن می‌گیرند. پاکستانی‌ها در این روز با دادن هدیه و متن‌های زیبا به مادرانشان این روز را جشن می‌گیرند؛ و کسانی که مادرشان را از دست داده‌اند، برای آن‌ها دعا می‌کنند و به جای آن به کسانی که دوستشان دارند احترام می‌گذارند.