اسکیزوفرنی چیست ؟

آشنایی با بیماری اسکیزوفرنی

اسکیزوفرنی چیست ؟

‏اسکیزوفرنی یک اختلال روانی پیچیده و مزمن است که بر افکار، احساسات، رفتار و درک فرد از واقعیت تأثیر می گذارد. با وجود توهم، هذیان، گفتار و تفکر آشفته، و اختلال عملکرد اجتماعی و شغلی قابل توجه مشخص می شود. این اختلال معمولاً در اواخر نوجوانی یا اوایل بزرگسالی ظاهر می شود و می تواند تحت تأثیر ترکیبی از عوامل ژنتیکی، محیطی و عصبی رشدی قرار گیرد. درمان اسکیزوفرنی معمولاً شامل ترکیبی از داروها، مانند داروهای ضد روان پریشی، و اشکال مختلف درمان، از جمله درمان شناختی-رفتاری، برای کمک به مدیریت علائم و بهبود عملکرد کلی است.

نشانه ها و علائم بیماری اسکیزوفرنی

‏اصلی علائم و نشانه های اسکیزوفرنی شامل علائم عام و علائم خاص هستند.

‏علائم عام اسکیزوفرنی:

‏1. هدف شکنی (Incoherence): فرد به دلیل توهم و هذیان، تصرفات و گفتارهای اشفته یا بدون تعلق به واقعیت نمایش می دهد.

‏2. توهم: فرد یک واقعیت دیگری را تجربه می کند که در واقعیت وجود ندارد. توهم ها می تواند خیالی روحانی، خیالی سیاسی و اجتماعی یا خیالی اجتماعی باشد.

‏3. هذیان: فرد منطق ناشی معمول از گفتار و فرهنگ را از بین می گیرد و اجتناب از آن نمی کند.

‏4. گفتار آشفته: فرد با سخنرانی های بی رعایت از واقعیت و یا به هم خود صحبت می کند.

‏5. عملکرد بی اعتبار: فرد به هر دلیل احساس می کند و علاوه بر عملکرد اجتماعی و شغلی، علائم خاصی از تماس و انتقال نظر نیز منجر به آن می شود.

‏علائم خاص اسکیزوفرنی:

‏1. اندیشه های خود را به عنوان مستقل درک می کند: فرد ادعا می کند که ایده هایی برای او از خارج رسیده است و آنها را به عنوان ویژگی های ویژه و متمادک درک می کند.

‏2. تفکر آشفته: فرد نمی تواند به منظور تفکر و انتخاب در حالی که حرفه ای انجام می دهد. این می تواند به عنوان عللی از عدم تعاقل بین افکار، علائم و علاقم احتمال پیدایش دهد.

‏3. عدم فعالیت و انگیزه: فرد به علاوه بر عملکرد اجتماعی و شغلی، عملکرد روزمره هم تحت تأثیر این علائم قرار می گیرد و ناتوان از بین خود برد و آن را کنترل نماید.

‏در حال انتقال علائم اسکیزوفرنی، باید در نظر داشت که این علائم ها می توانند در طول زمان باری باشند و فرد هیچ علائمی به طور کامل حذف نماید. پس از دیدگاه کلی، این علائم ها به خوبی بایستی از طریق جداسازی شوند از علائم غیر اسکیزوفرنی که در زندگی روزمره و به طور موقت ظاهر می شوند. نباید فرد را به عنوان بیمار اسکیزوفرنی بر اساس یک یا چند علائم در اولین باری که ظاهر شده است به عنوان بیمار علایق دهد. به طور معمول، در مورد اعلام اسکیزوفرنی باید از فراگیر بیماری و پزشکان متخصص درمان استفاده کنیم.

علائم بیماری اسکیزوفرنی

انواع بیماری اسکیزوفرنی

‌‏اسکیزوفرنی به طور عام به دو دسته کلی تقسیم می شود: اسکیزوفرنی عمومی و اسکیزوفرنی مرکب یا نوساز. در حالی که در تمامی نوع بیماری، علائم عمومی اسکیزوفرنی همانطور که پیشرفته است هم ظاهر می شود، اما در هر کدام از این دسته ها، تفاوت در علائم و در زمان ظاهر شدن آنها وجود دارد.

‌‏1. اسکیزوفرنی عمومی (Schizophrenia simplex, hebephrenic, catatonic and paranoid): این نوع اسکیزوفرنی به طور عمومی در سه زمانبندی به وجود می آید:

‌‏1.1. اسکیزوفرنی ساده (Simple): این نوع اسکیزوفرنی کم علائمی دارد و علائم اولیه این بیماری سهولت نشان می دهد. این نوع بیماری به طور عمومی در نخستین و دومین دهه ذکر ظاهر می شود.

‌‏1.2. اسکیزوفرنی هبرفن (Hebephrenic): این نوع اسکیزوفرنی با علائم اصلی اسکیزوفرنی و علائم خاص این نوع، مانند عدم توانایی برای پیکر هدف و توهم های جعلی بازماند.

‌‏1.3. اسکیزوفرنی کتاتونیک (Catatonic): این نوع اسکیزوفرنی با علائم مانند تکثیب بدون علایق، سرکشی فردی، افراط حرکتی و غیر اعمال مولد و متعلق به افراط حرکتی هم ظاهر می شود.

‌‏1.4. اسکیزوفرنی پارانوید (Paranoid): این نوع اسکیزوفرنی با علائم اصلی اسکیزوفرنی و توهم های خاص، مانند احساس از دستگیر و احتمال تلافی از طریق قرب خونریزی، خونریزی و آزار جسمی، احساس از دستگیر و همچنین هدف شکنی و بی اعتباریت عملکرد اجتماعی و شغلی هم ظاهر می شود.

‌‏2. اسکیزوفرنی مرکب (Schizoaffective disorder): این نوع اسکیزوفرنی با علائم اسکیزوفرنی و احساسات و علائم علم عافیت مذاکرات هم دارد. نوع احساس بیماری و با همانطور که بالا گفته شد در سه نوع متفاوت، مانند احساسات قرب افراط (Depressive type) و احساسات افراط (Bipolar type) و همچنین احساسات روانی مختلط (Mixed type) ظاهر می شود. این نوع اسکیزوفرنی شامل علائم اسکیزوفرنی و احساسات و علائم علم عافیت مذاکرات هم است.

‌‏همه این نوع ها به طور عمومی بر اساس علائم اصلی اسکیزوفرنی و احساس علم عافیت مذاکرات و علائم خاص این نوع ها به طور معمول تشخیص می شوند. باید نکت دهد که در مورد اسکیزوفرنی، به طور عمومی برای تشخیص و تشخیص دستگیر، از راهنمای تشخیص اسکیزوفرنی که به طور معمول از طریق استاندارد روان شناسی در مورد بیماری استاندارد و فراگیر بیماری استفاده می شود. همچنین، در این مورد، پزشک و فراگیر بیماری باید توانایی برای اطالعات موثر و تامین درمان بیماری داشته باشند.

انواع بیماری اسکیزوفرنی

علت بیماری اسکیزوفرنی

‌‏اسکیزوفرنی یک مواد ژنتیکی و محیطی پیچیده است که در حال حاضر علم و تحقیقات بیشتری از ویژگی های ژنتیکی و محیطی آن، تشخیص شده است. با این حال، علل دقیق اسکیزوفرنی هنوز به طور کامل شناخته نشده است.

‌‏از این روی، علاوه بر عوامل ژنتیکی و محیطی، عوامل عصبی نیز به عنوان عوامل دیگری در نشان دادن و پیش آوردن اسکیزوفرنی در نظر گرفته می شود.

‌‏1. عوامل ژنتیکی: عوامل ژنتیکی در اسکیزوفرنی بر اساس تحقیقات و شناسای ژن و یافتن کاهشی کمکی در مقابل بیماری بسیار مهم هستند. برخی ژن و یافتن اثر آنها در نمایش بیماری، می تواند به اندازه کاهشی معمول در گروه بیمار اسکیزوفرنی کمک کند. بنابراین، خانواده های بیمار بیشتر احتمال دارند که بیماری برای ان تأثیر بگذارد. این ژن ها شامل ژن ایموگلین (AIM1), ژن نووسین (NCAM1), ژن دیسپت و ژن پرسون هم هستند.

‌‏2. عوامل محیطی: عوامل محیطی نیز به عنوان عوامل دیگری در پیش آوردن اسکیزوفرنی تأثیر بگذارد. با این حال، برخی عوامل محیطی مانند عوامل پیش زندگی، تفاهم و توانایی اجتماعی، تغییراتی در منطق و عقل و در افکار و حس کننده، تأثیت نسبتاً بیشتری بر عوامل ژنتیکی دارند. عوامل محیطی مانند تغییرات فیزیولوژیکی در زندگی بیمار، تغییر حالت عفونی، استفاده از داروهای حیوانی و غیر حیوانی و نقص و استقبال اجتماعی و اجتماعی هم تأثیت بیشتری در اسکیزوفرنی دارد.

‌‏3. عوامل عصبی: عوامل عصبی در اسکیزوفرنی به عنوان عوامل دیگری در نشان دادن و پیش آوردن این بیماری در نظر گرفته می شود. عوامل عصبی مانند تغییرات به افکار سریع و نیروی از حیات سی پویا، تأثیر اختلالات در وظیفه نوروئی و تأثیت اثر فیزیکی در منطق و عقل و افکار و حس نیز تأثیت دارند. با این حال، عوامل عصبی در عوامل ژنتیکی و محیطی به تأثیت شده است و به طور عمدی از نتیجه تحقیقات روان شناسی در این مورد ناپده است.

‌‏به طور کلی، اسکیزوفرنی یک مواد پیچیده است که به طور کامل توسط علم و تحقیقات شناخته نشده است. اما، با توجه به تحقیقات و شناسای عوامل ژنتیکی و محیطی و عوامل عصبی، به تأثیت شده است و به این ترتیب باید برای کمک به تشخیص و درمان اسکیزوفرنی از این عوامل استفاده کنیم. همچنین، به طور عمومی، برای کمک به پیشگیری اسکیزوفرنی، رعایت عاده های سلامتی و پیشگیری بیماری های معمول و مدیریت عوامل محیطی از قبل از این بیماری ظاهر شود، تأثیت دارد.

علت بیماری اسکیزوفرنی

درمان بیماری اسکیزوفرنی

‌‌‏درمان اسکیزوفرنی به طور کلی به این دو دسته تقسیم می شود: درمان درمانی و درمان علم عافیت مذاکرات. با این حال، هدف درمان اسکیزوفرنی، ایجاد تغییرات اکتشافی و تنوع در عملکرد اجتماعی و اجتماعی و همچنین بهبود و افزایش کیفیت زندگی بیمار است.

‌‌‏1. درمان درمانی: درمان درمانی به عنوان یکی از روش های پراکسیسی و پیچیده، در مورد درمان اسکیزوفرنی، به طور عمدی از مواد درمانی استفاده می شود. با این حال، درمان اسکیزوفرنی درمانی شامل مواد متعلق به عملکرد عصبی مانند داروهای آنتی پسیکوترین و داروهای نورو ستابیلایزر و مرکب با آنها است. در این مورد، پروتیپتور و اولوزین هر یک از درمانها برای بیمار استاندارد مورد استفاده و برای کسانی که بیماری با علایق با درمان دارند، درمان به طور کاملاً استفاده نشده است.

‌‌‏1.1. داروهای آنتی پسیکوترین: این داروها مخصوصاً اینکه علائم اختلال اجتماعی و شغلی را کنترل کند و علاوه بر عملکرد اجتماعی و شغلی، علائم اسکیزوفرنی را کنترل کند. این داروها مانند آسپرین (Olanzapine) و ریپریدول (Risperidone) و سلبوریک (Haloperidol) می توانند علائم اختلال اجتماعی و شغلی را کنترل کنند و همچنین علائم اسکیزوفرنی را کنترل کنند. این درمانها به طور عمدی به طور شتاب و قطعی علائم اختلال اجتماعی و شغلی را کنترل می کنند ولیکن به طور کلی احساس می شوند که علائم خاص اسکیزوفرنی را تا حد کمتری در درمان پذیر می شوند.

‌‌‏1.2. داروهای نورو ستابیلایزر: این داروها مخصوصاً برای کنترل احساسات و علائم علم عافیت مذاکرات در مورد بیماری بیمار استفاده می شوند. این درمانها مانند لاتود (Lamotrigine) و ولپرانول (Valproic Acid) و کاربامازاپین (Carbamazepine) می توانند احساسات و علائم علم عافیت مذاکرات را کنترل کنند. این داروها به طور عمدی به طور شتاب و قطعی احساسات و علائم علم عافیت مذاکرات را کنترل می کنند و به طور کلی علائم خاص اسکیزوفرنی را تا حد کمتری کنترل می کنند.

‌‌‏2. درمان علم عافیت مذاکرات: درمان علم عافیت مذاکرات مانند مشاوره روان شناسی و گروپ درمان و خدمات اجتماعی هم به تأثیت شده است. با این حال، درمان علم عافیت مذاکرات به طور عمدی برای کنترل علائم خاص اسکیزوفرنی و همچنین برای کمک به تنوع عملکرد اجتماعی و اجتماعی و ایجاد تغییرات اکتشافی برای بیمار است. علاوه بر این که درمان علم عافیت مذاکرات به طور عمدی برای کنترل علائم خاص اسکیزوفرنی استفاده می شود، این درمانها به طور عمدی برای بهترین کنترل علائم اصلی اسکیزوفرنی استفاده می شود و برای کسانی که بیماری با علایق با درمان دارند، این درمانها به طور کاملاً استفاده نشده است.

‌‌‏همه این درمانها به طور عمدی در مورد درمان اسکیزوفرنی، برای کمک به تغییرات اکتشافی و تنوع عملکرد اجتماعی و اجتماعی و همچنین بهبود و افزایش کیفیت زندگی بیمار، استفاده می شوند. همچنین، باید توجه داشت که برای انتخاب و اجرای درمان اسکیزوفرنی، باید از فراگیر بیماری و پزشکان متخصص درمان استفاده شود و به توجه این ترتیب باید برای کمک به تشخیص و درمان بیماری است. همچنین، به طور عمدی برای کمک به پیشگیری اسکیزوفرنی، رعایت عاده های سلامتی و پیشگیری بیماری های معمول و مدیریت عوامل محیطی از قبل از این بیماری ظاهر شود، تأثیت دارد.