چرا بر روی حیوانات آزمایش می کنند و این اتفاق چه مشکلاتی در بر دارد ؟
آزمایش بر روی حیوانات به استفاده از حیوانات زنده غیر انسانی در تحقیقات و آزمایشات علمی اشاره دارد. این عمل اغلب برای درک فرآیندهای بیولوژیکی و عملکرد موجودات زنده، و همچنین برای توسعه و آزمایش داروها، درمانها و محصولات جدید به کار میرود.
آزمایش بر روی حیوانات یا آزمایش حیوانات، عملی است که در زمینههای مختلف علم و پزشکی برای مطالعه فرآیندهای بیولوژیکی و شیمیایی، آزمایش داروها یا درمانهای جدید و درک تأثیرات مواد بر موجودات زنده انجام میشود. این در درجه اول برای پیشرفت دانش بشری و بهبود نتایج مراقبت های بهداشتی انجام می شود. برخی از دلایل آزمایش بر روی حیوانات عبارتند از:
1. ملاحظات اخلاقی: استفاده از حیوانات در آزمایشها عموماً از نظر اخلاقی کمتر از انجام آزمایشها بر روی انسان مشکلساز تلقی میشود، بهویژه زمانی که عواقب درمانها یا درمانهای ناموفق ناشناخته یا بالقوه شدید باشد.
2. شباهت های بیولوژیکی: بسیاری از حیوانات، به ویژه پستانداران، شباهت های ژنتیکی و فیزیولوژیکی قابل توجهی با انسان دارند. این به محققان اجازه می دهد تا بینش های ارزشمندی در مورد بیولوژی، بیماری ها و درمان های انسان به دست آورند.
3. تست ایمنی و اثربخشی: قبل از اینکه بتوان یک دارو یا درمان جدید را بر روی انسان آزمایش کرد، اغلب لازم است که ایمنی و اثربخشی آن در حیوانات آزمایش شود. این به حداقل رساندن آسیب احتمالی به انسان در طول آزمایشهای بالینی کمک میکند و تضمین میکند که فقط درمانهای امیدوارکننده روی افراد آزمایش میشوند.
4. تحقیقات اساسی: آزمایش بر روی حیوانات ابزاری حیاتی برای پیشبرد درک ما از فرآیندهای بیولوژیکی اساسی، مانند ژنتیک، علوم اعصاب و ایمونولوژی است. سپس این دانش می تواند برای توسعه درمان ها و درمان های جدید برای بیماری ها و شرایط مختلف به کار رود.
5. الزامات دولتی و نظارتی: بسیاری از دولت ها و سازمان های نظارتی نیاز به آزمایش حیوانی به عنوان بخشی از فرآیند تأیید دارو دارند. این تضمین می کند که تنها درمان های ایمن و موثر به بازار می رسند.
با وجود اهمیت آن در تحقیقات علمی، آزمایش حیوانات همچنان یک موضوع بحث برانگیز است. برخی افراد معتقدند که استفاده از حیوانات برای چنین مقاصدی غیراخلاقی است، در حالی که برخی دیگر معتقدند که مزایای این آزمایش ها بیشتر از هزینه های آن است. در سالهای اخیر، تلاشهای قابل توجهی برای توسعه و اصلاح روشهای آزمایش جایگزین، مانند مدلهای آزمایشگاهی (مبتنی بر سلول) و مدلهای سیلیکو (مبتنی بر رایانه)، برای کاهش اتکا به آزمایشهای حیوانی صورت گرفته است.
آزمایش بر روی حیوانات، همچنین به عنوان آزمایش بر روی حیوانات یا آزمایش در داخل بدن شناخته می شود، شامل استفاده از حیوانات در تحقیقات علمی برای اهداف مختلف مانند مطالعه بیماری ها، آزمایش داروهای جدید یا ارزیابی ایمنی لوازم آرایشی است. در حالی که به پیشرفت های قابل توجهی در دانش پزشکی و علمی کمک کرده است، مشکلات و نگرانی های متعددی در ارتباط با این عمل وجود دارد. در اینجا یک مرور کلی از مسائل مربوط به آزمایش حیوانات وجود دارد:
1. نگرانی های اخلاقی: بارزترین مشکل در مورد آزمایش روی حیوانات، معضل اخلاقی ذاتی استفاده از حیوانات به نفع انسان است. فعالان حقوق حیوانات استدلال می کنند که حیوانات نباید در معرض رنج، درد یا مرگ باشند، به خصوص که تجربیات آنها ممکن است مستقیماً به منافع انسانی تبدیل نشود.
2. تفاوتهای خاص گونه: حیواناتی که در آزمایش استفاده میشوند ممکن است پاسخهای فیزیولوژیکی، ژنتیکی یا پاتولوژیکی مشابهی از خود نشان ندهند که منجر به نتایج نادرست یا ترجمه ضعیف به شرایط انسانی شود. این امر به ویژه هنگام آزمایش داروهای جدید نگران کننده است، زیرا مطالعات حیوانی ممکن است به طور دقیق ایمنی و کارایی را در انسان پیش بینی نکند.
3. درد و رنج: حیوانات درگیر در آزمایش اغلب درد و ناراحتی قابل توجهی را تجربه می کنند که می تواند بر کیفیت زندگی آنها تأثیر منفی بگذارد. در حالی که سازمانهای نظارتی به استانداردهای مدیریت درد و رفاه حیوانات نیاز دارند، ماهیت برخی آزمایشها هنوز هم میتواند آسیب قابل توجهی به حیوانات وارد کند.
4. محدودیت های علمی: آزمایش بر روی حیوانات می تواند زمان بر، پرهزینه و به تعداد زیادی حیوان نیاز داشته باشد. علاوه بر این، نتایج حاصل از مطالعات حیوانی ممکن است در گونههای مختلف جانوری قابل تکرار یا کاربردی نباشند، که میتواند اعتبار دادهها را پیچیدهتر کند.
5. روش های جایگزین: توسعه روش های جایگزین، مانند آزمایش آزمایشگاهی (مبتنی بر سلول)، مدل سازی کامپیوتری و مطالعات بافت انسانی، راه های بالقوه ای را برای کاهش یا جایگزینی استفاده از حیوانات در تحقیقات ارائه می دهد. با این حال، ممکن است این روش ها به دلیل عوامل مختلف، از جمله هزینه، پذیرش نظارتی و نیاز به اعتبار سنجی بیشتر، به طور کامل مورد استفاده قرار نگیرند.
6. چالش های نظارتی: سازمان های نظارتی در سراسر جهان استانداردهای متفاوتی برای استفاده از حیوانات در تحقیقات دارند. در حالی که برخی از کشورها دستورالعمل ها و نظارت های سختگیرانه ای دارند، برخی دیگر ممکن است الزامات سخت گیرانه تری داشته باشند که منجر به ناهماهنگی در رفاه حیوانات و شیوه های آزمایش می شود.
7. درک عمومی محدود: افکار عمومی در مورد آزمایش بر روی حیوانات اغلب تقسیم شده است، برخی از افراد از این عمل به دلیل مشارکت بالقوه آن در سلامت انسان حمایت می کنند در حالی که برخی دیگر به شدت با آن مخالف هستند. فقدان درک و آگاهی عمومی ممکن است منجر به تصورات غلط یا اطلاعات نادرست در مورد نقش آزمایش بر روی حیوانات در تحقیقات علمی شود.
در پایان، در حالی که آزمایش بر روی حیوانات نقش مهمی در پیشرفت دانش علمی و درمانهای پزشکی ایفا کرده است، مشکلات و نگرانیهای متعددی در ارتباط با این عمل وجود دارد، از جمله معضلات اخلاقی، تفاوتهای خاص گونهها، درد و رنج، محدودیتهای علمی، روشهای جایگزین، مقررات نظارتی. چالش ها و درک عمومی محدود. پرداختن به این مسائل مستلزم تلاش مشترک محققان، سیاست گذاران و مردم برای یافتن راه های انسانی تر و موثرتر برای پیشبرد تحقیقات علمی و حفاظت از رفاه حیوانات است .
جمهوری اسلامی ایران چارچوب نظارتی خاص خود را برای آزمایش حیوانات دارد که اساساً بر اساس اصول اسلامی و دستورالعمل های بین المللی برای حمایت از حیوانات مورد استفاده برای اهداف علمی است. دولت ایران تعدادی تدابیر قانونی و اداری برای اطمینان از استفاده انسانی و مسئولانه از حیوانات در تحقیقات ایجاد کرده است.به عنوان مثال، دولت ایران کمیته ملی نظارت بر آزمایشات حیوانات (NCATS) را برای نظارت و تنظیم فعالیت های تحقیقاتی حیوانات در کشور ایجاد کرده است. NCATS مسئول صدور مجوزها و دستورالعمل ها برای استفاده از حیوانات در تحقیقات و همچنین نظارت و بازرسی تأسیسات تحقیقاتی برای اطمینان از رعایت استانداردهای رفاه حیوانات است.
علاوه بر این، دولت ایران قوانین و سیاستهایی را نیز با هدف ترویج رفتار انسانی با حیوانات وضع کرده است، مانند قانون رفاه حیوانات (1995) و قانون دامپزشکی (2009). این قوانین، محققان را ملزم میکند تا قبل از انجام هر گونه آزمایش حیوانی، تأییدیه قبلی NCATS را دریافت کنند و دستورالعملهای دقیق مراقبت و استفاده از حیوانات را در تحقیقات خود رعایت کنند.رویکرد جمهوری اسلامی ایران به آزمایش حیوانات نشان دهنده تعهد به استفاده انسانی و مسئولانه از حیوانات در تحقیقات علمی، مطابق با اصول اسلامی و بهترین شیوه های بین المللی است.
برای اجتناب از آزمایش بر روی حیوانات، روی روشهای جایگزین مانند آزمایش آزمایشگاهی (کشت سلولی)، مدلسازی رایانهای و مطالعات بافت/ارگان انسانی تمرکز کنید. همچنین، از توسعه روشهای جدید آزمایش غیرحیوانی حمایت کنید و محصولات عاری از ظلم را از طریق آگاهی مصرفکننده و تغییر خطمشی ترویج کنید. علاوه بر این، طومارها را امضا کنید و در کمپین هایی شرکت کنید که از پایان آزمایش بر روی حیوانات در تحقیقات، لوازم آرایشی و سایر صنایع حمایت می کنند.