تاریخچه درگیری فلسطین و اسرائیل
کشور نوپای اسرائیل در ماه مه سال ۱۹۴۸ به دنبال جنگ جهانی دوم و هولوکاست ایجاد شد اما درگیری‌هایی که از آن تاریخ تاکنون میان اسرائیلی‌ها و فلسطینیان در جریان بوده به زمانی بس دیرینه‌تر از آن برمی‌گردد.
منشاء درگیری اسرائیل و فلسطین کجاست؟
تنش میان اسرائیل و فلسطین به سال‌ها پیش باز می‌گردد. زمانی که پس از شکست امپراطوری عثمانی در جنگ جهانی اول، فلسطین زیر اداره بریتانیا درآمد.
سرزمینی که در آن ا *** ریت عرب و اقلیت یهودی سکونت داشتند.
تنش میان در خاورمیانه زمانی افزایش یافت که جامعه جهانی به بریتانیا وظیفه سپردند که برای یهودیان در فلسطین خانه ملی بسازند؛ برای یهودیان این ساحه سرزمین اجدادی قرن‌های پیش آنان بود، اما عرب‌های فلسطین با این اقدام مخالفت کردند.
یهودیان زیادی از سال ۱۹۲۰ میلادی تا پایان جهانی دوم به ویژه پس از نسل کشی یهودیان از سوی هتلر از سراسر جهان به فلسطین مهاجرت کردند.در سال ۱۹۴۷ ملل متحد رای داد که فلسطین به دو کشور جداگانه عرب‌ها و یهودیان تقسیم شود و بیت المقدس یا اورشلیم نیز به یک شهر بین‌المللی باشد.
این طرح توسط رهبران یهودی پذیرفته شد، اما طرف عرب هرگز آن را نپذیرفته و اجرایی نشد.
حاکمان بریتانیایی در سال ۱۹۴۸ منطقه را ترک کردند و دولت اسرائیل تاسیس شد که منجر جنگ اول اسرائیل و کشورهای همسایه مصر، عراق، سوریه، اردن و لبنان شد.
برای اسرائیل این جنگ استقلال بود، اما برای کشورهای عربی فاجعه، زیرا صدها هزار فلسطینی به دنبال این جنگ آواره شده و سرزمین‌های خود را از دست دادند.
تاسیس دولت اسرائیل
به‌رغم این، در پایان دوره قیمومیت بریتانیا بر فلسطین، کشور اسرائیل در تاریخ ۱۴ام مه سال ۱۹۴۸ در دوره نخست‌وزیری دیوید بن گوریان ایجاد و بلافاصله توسط ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی به رسمیت شناخته شد اما این حرکت به بروز جنگ خونین اعراب و اسرائیل و قیام سه هزار جنگجو علیه این کشور نوپا و فرار ۷۰۰ هزار فلسطینی به اردن، لبنان، سوریه، ساحل غربی و غزه انجامید که بیشتر آنها هرگز از حق شهروندی برخوردار نشدند.
جابه‌جایی مردم فلسطین در آن تاریخ همچنان همه‌ساله به عنوان «روز نکبت» (فاجعه) با سخنرانی شخصیت‌های فلسطینی، راهپیمایی و تکان دادن کلید خانه‌هایی که آوارگان پشت سر گذاشته و هنوز امیدوارند به آن بازگردند، یادآوری می‌شود.
تاسیس دولت اسرائیل
جنگ های بعدی اسرائیل و فلسطین
جنگ دوم اسرائیل و کشورهای عرب در سال ۱۹۶۷ رخ داد که معروف به جنگ شش روزه است. در این جنگ اسرائیل نیروهای متحد کشوهاری عربی را شکست داد و بلندی‌های جولان را از سوریه، غزه و شبه جزیره سینای را از مصر و کرانه باختری را از نیروهای اردن تصرف کرد.
در سال ۱۹۷۳ جنگ معروف یوم کیپور رخ داد و اسراییل نیروهای مصری و سوری را شکست داد.
از اواخر دهه ۱۹۸۰ فلسطینی‌ها دست به مقاومت مردمی و تظاهرات‌هایی گسترده زدند و به سوی سربازان و تانک‌های اسرائیلی سنگ پرتاب می‌کرد که این امر به ایجاد گروه حماس منجر شد.
در دهه ۱۹۹۰ مذاکرات صلح میان فلسطین و اسرائیل آغاز شد و در سال ۱۹۹۳ سازمان آزادی بخش فلسطین و اسرائیل که به توافق اسلو معروف است را با کاخ سفید به امضا رساندند.
بر بنیاد توافق، برای فلسطین یک دولت خودگردان در نوار غزه و کرانه باختری در نظر گرفته شد و سازمان آزادی‌بخش فلسطین به رهبری یاسر عرفات نیز اسرائیل را به رسمیت شناخت.
بر بنیاد این توافق، کرانه باختری نیز به سه بخش تقسیم شد؛ بخش اول، زیر اداره دولت خودگردان فلسطین، بخش دوم، زیر اداره اسرائیل و بخش سوم به گونه مشترک اداره می‌شود.
جنگ های بعدی اسرائیل و فلسطین
