تصور زندگی بدون وای فای و تمام مزایایی که به همراه دارد سخت است، اما چه کسی آن را اختراع کرد؟ هدی لامار بازیگر زنی که در یک قرن پیش وای فای را اختراع کرد! آیا تا کنون می دانستید چه کسی مخترع وایرلس بود؟
هدویگ اوا ماریا کیسلر معروف به هدی لامار (به آلمانی: Hedwig Eva Maria Kiesler) (زاده ۹ نوامبر ۱۹۱۴ – درگذشته ۱۹ ژانویه ۲۰۰۰) بازیگر و مخترع اتریشی-آمریکایی بود.او کودکی کنجکاو بود و پدرش -امیل- هم این میل و شوق او برای فناوری را تشویق میکرد. در همان نوجوانی، لامار حرفه هنرپیشگی سینما را در اروپا شروع کرد.
در 19 سالگی او با فردریک مندل ازدواج کرد. همسر خانم لامار، یک تولید کننده مهمات و جنگافزار بود و خوی تصاحبگر و کنترلی که میخواست روی همه چیز اعمال کند و در خانه هم روا بدارد، مورد پسند لامار جوان نبود.
سرانجام لامار از مندل جدا شد و نخست به پاریس و سپس به لندن رفت و در آنجا با یک نام هنری جدید، پایش به هالیوود باز شد. در پاریس او با رئیس وقت شرکت مترو گلدوین مایر، لویی بی میر ملاقات نمود که به وی پیشنهاد قرارداد بازیگری فیلمی در هالیوود را ارائه نمود، جاییکه وی از دهه ۱۹۳۰ تا دهه ۱۹۵۰ تبدیل به ستاره سینما شد.
در روزهای نخستین جنگ جهانی دوم، خانم لامار به بزرگترین دستاورد علمیاش رسید، او به همراه شخصی به نام جورج آنتیل، روشی برای جلوگیری از مزاحمت رادیویی و داخل در امواج کنترلکننده اژدرها پیدا کرد.
اما شیوه کنترل اژدری که لامار و آنتیل، ابداع کرده بودند، جالب بود. آنتیل در آن زمان سیستمی برای نواخت خودکار پیانو درست کرده بود. با تغییراتی در این فناوری، آنها راهی برای کنترل اژدرها با ردیفی از ۸۸ فرکانس مختلف(به تعداد کلیدها پیانو) یافتند.
فناوری که این دو ابداع کرده بودندFHSS نام داشت که مخفف Frequency-hopping spread spectrum است و به این معنی است که بیاییم به گیرنده و فرستنده امواج رادیویی یک ردیف تصادفی از کانالهای فرکانسی معرفی کنیم، بعد بر اساس همین ردیف، امواج به تناوب در فرکانسهای معرفیشده ارسال شوند. از آنجا که امواج فقط در یک فرکانس صادر نمیشوند، امکان مزاحمت رادیویی و تداخل وجود نخواهد داشت.به این ترتیب کشتیها میتوانستند اژدرها را بدون مزاحمت سیگنالی آلمانها، شلیک کنند.
در ژوئن سال ۱۹۴۱، لامار و آنتیل، پتنت خود را تحت عنوان سیستم ارتباطی مخفی، ثبت کردند. اما در آن زمان نیروی دریایی آمریکا به اشتباه تصور کرد که این فناوری بیش از حد پیچیده است و دنبالش نکرد! همان اساس روش ابداعی وی است که امروزه در وای-فای، بلوتوث، و سی دی ام ای بکار میرود.
در دهه ۱۹۶۰، نیروی دریایی آمریکا، بار دیگر متوجه پتنت شد و بر اساس آن فناوریهای تازهای را توسعه داد، اما در این زمان اعتبار پتنت به سر رسیده بود، بنابراین لامار و آنتیل، هیچ پولی دریافت نکردند!
نسخههایی از همین فناوری طیف گسترده ارتباطی، بعدها برای توسعه GPS استفاده شد و بعدها از همین فناوری برای توسعه شبکههای وایرلس و شبکههای تلفن موبایل بهرهبرداری شد. بدون این فناوری گوشیهای موبایل نمی توانستند بدون تداخل فرکانسی با هم با دکلهای مخابراتی ارتباط برقرار کنند. باز هم بر همین پایه بود که ایجاد فناوری وای فای و بلوتوث ممکن شد.
شش دهه طول کشید تا لامار و آنتیل به عنوان مخترعان سیستم مخابراتی وایرلس به رسمیت شناخته شوند.
هدی لامار پدرش بانکدار و مادرش پیانیست بود. هدی در ۹ نوامبر ۱۹۱۴ در وین ، اتریش به دنیا آمد و سر انجام با 6 ازدواج ناموفق و 3 فرزند در سال ۱۹ ژانویهٔ ۲۰۰۰ (۸۵ سالگی ) در کسلبری، فلوریدا، ایالات متحده آمریکا فوت کرد. اما در همان زادگاه اصلی اش یعنی وین دفن شد.
لامار که نام اصلی او «هدویگ اوا ماری کیسلر» است علاوه بر کار بازیگری در فیلم، به تکنولوژی هم علاقه داشت و با ابداعی در زمینه رمزگذاری به تحقق ساخت تلفن همراه کمک بسیار کرد.
بازی لامار در فیلم اکستازی محصول ۱۹۳۳ و نمای نزدیک وی در حالت ارگاسم و همچنین صحنههایی که او از روبرو کاملاً برهنه نشان داده میشود برای جامعه سنتی آن زمان غیرمعمول بود و خشم کلیسا را برانگیخت.
از ده سالگی به نواختن پیانو و رقص باله مشغول شد و در فیلمهای آلمانی در کناره ستارههای بزرگ ایفای نقش میکرد. او توانست با ایفای نقش یک زن بسیار زیبا، فریبنده و اغواگر که قهرمان شکست ناپذیر فیلم را به تباهی میکشاند هنر خود در عرصه بازیگری را به منصه ظهور گذارد.
با وجود شهرت هدی لامار در دنیای سینما، او در دنیای کامپیوتر به خاطر اختراعش که پایه مخابرات طیف گسترده شد شهرت دارد. این تکنیک پایه فناوریهای مدرن مانند بلوتوث و شبکه بیسیم است. گرچه لامار هیچ گونه آموزش رسمی نداشت و آموزشش عمدتاً به صورت خودآموز بود، او در اوقات فراغت خود روی سرگرمیها و اختراعات مختلف کار میکرد.